10.12.2014

Wyrok NSA z dnia 10 grudnia 2014 r., sygn. II GSK 1756/13

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Marzenna Zielińska Sędzia del. WSA Maria Grabowska (spr.) Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. Spółki z o.o. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. z dnia 24 kwietnia 2013 r. sygn. akt II SA/Bd 216/13 w sprawie ze skargi P. Spółki z o.o. w G. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie poddania badaniu sprawdzającemu automatu do gier o niskich wygranych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od P. Spółki z o.o. z siedzibą w G. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w T. 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II GSK 1756/13

UZASADNIENIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Bd 216/13 oddalił skargę [...] Spółka z o.o. w G. ("Spółka") na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w T. z [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania.

Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia. Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej w T., działając w oparciu o przepis art. 228 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), dalej "Ordynacja podatkowa", stwierdził niedopuszczalność odwołania Spółki od wydanego na podstawie art. 23b ust. 1 i 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2009 r. Nr 201, oz. 1540 ze zm.), dalej u.g.h., a skierowanego do Spółki, pisemnego żądania Naczelnika Urzędu Celnego w T. poddania badaniu sprawdzającemu automatu o niskich wygranych Hot Spot nr fabryczny [...]nr rej. [...].

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że przyjęta przez Spółkę kwalifikacja wydanego na podstawie art. 23b ust. 1 i 2 u.g.h wezwania - żądania do poddania automatu badaniu sprawdzającemu - jako decyzji jest nieuprawniona. Kwestionowane żądanie stanowi element procedury wyjaśniającej, a nie władcze rozstrzygnięcie o uprawnieniach lub obowiązkach administracyjnoprawnych Spółki, bezpośrednio kształtujące jej sytuację prawną. Takiego charakteru generalnie nie mają czynności wyjaśniające, sprawdzające, czy dowodowe, które co do zasady są niezaskarżalne w toku postępowania. Celem wezwania jest wyjaśnienie wątpliwości organu i sprawdzenie legalności działania automatu, a dopiero wynik takiego badania - o ile okaże się negatywny - może prowadzić do dalszych działań organu. Organ zaznaczył, że wezwanie jest żądaniem dokonania czynności, której organ ma prawo żądać w ramach nadanego mu uprawnienia wynikającego z powołanego art. 23b u.g.h. Przedmiotowe wezwanie samo w sobie nie kreuje nowej sytuacji prawnej, ale jedynie może prowadzić do wydania rozstrzygnięcia w przedmiocie obowiązku czy uprawnienia strony. Tym samym wystosowane na podstawie art. 23b u.g.h. żądanie Naczelnika Urzędu Celnego w T. poddania automatu lub urządzenia badaniu sprawdzającemu nie stanowiło decyzji ani postanowienia, na które służy środek zaskarżenia wynikający z przepisów prawa, i wniesienie na nie odwołania (bądź zażalenia) było niedopuszczalne.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp