Wyrok NSA z dnia 24 października 2014 r., sygn. II GSK 1446/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska Sędziowie NSA Jan Bała (spr.) Dariusz Dudra Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 24 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. z dnia 6 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Sz 883/12 w sprawie ze skargi J. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie ustalenia odsetek ustawowych od kwot obejmujących zwrot koniecznych wydatków 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od J. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w S. 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 6 lutego 2013 r., sygn. akt I SA/Sz 883/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. oddalił skargę J. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w S. z [...] lipca 2012 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
Pismem z [...] listopada 2011 r. J. K., powołując się na załączony do wniosku odpis wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 sierpnia 2011 r., sygn. akt I OSK 1364/10, wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. o przyznanie jej zwrotu koniecznych wydatków związanych ze sprawowaniem dozoru oraz wynagrodzenia za dozór pojazdów w kwocie 177.720 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia [...] stycznia 2005 r.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w K., w 63 postanowieniach z dnia [...] i [...] kwietnia 2012 r. przyznał stronie zwrot koniecznych wydatków związanych ze sprawowaniem dozoru oraz wynagrodzenie za dozór wskazanych w nich pojazdów, za okres od dnia ich przyjęcia na parking do dnia przejścia na rzecz Skarbu Państwa, łącznie kwotę 171.990 zł. W uzasadnieniu każdego z postanowień organ I instancji wyjaśnił, że żądanie zwrotu odsetek jest nieuzasadnione, gdyż zwrot wynagrodzenia następuje na podstawie postanowienia organu egzekucyjnego, który ustala jego wysokość. Oznacza to, iż przed wydaniem tego postanowienia brak było podstaw do przyjęcia, że organ egzekucyjny pozostaje w zwłoce z zapłatą tegoż wynagrodzenia. Postanowienia te wobec niewniesienia zażaleń stały się ostateczne.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
