Wyrok NSA z dnia 31 października 2014 r., sygn. II GSK 1859/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędziowie NSA Anna Robotowska Marzena Zielińska (spr.) Protokolant Monika Tutak-Rutkowska po rozpoznaniu w dniu 17 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "T." S.A. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 maja 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 2486/12 w sprawie ze skargi "T." S.A. z siedzibą w [...] na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji w sprawie cofnięcia zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie zakładów wzajemnych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od "T." S.A. z siedzibą w [...] na rzecz Ministra Finansów 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
I
Wyrokiem z dnia 29 maja 2013 r. (sygn. akt VI SA/Wa 2486/12) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), oddalił skargę "T." S.A. z siedzibą w [...] na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] października 2012 r. (nr [...]), którym organ ten utrzymał w mocy swoje postanowienie z dnia [...] lipca 2012 r. o odmowie wstrzymania wykonania ostatecznej decyzji Ministra Finansów z dnia [...] czerwca 2012 r. (nr [...]) w przedmiocie cofnięcia "T." S.A. zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zakładów bukmacherskich z dnia [...] listopada 2008 r. w części dotyczącej punktów przyjmowania zakładów wzajemnych wymienionych w pkt [...] ppkt [...], [...], [...], [...], [...] i [...] zezwolenia.
Sąd pierwszej instancji wskazał w zaskarżonym rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko Ministra Finansów. Organ ten stwierdził, że pismem z dnia [...] lipca 2012 r. "T." S.A. zwróciła się z wnioskiem o wstrzymanie wykonania decyzji z dnia [...] czerwca 2012 r. na podstawie art. 33d i art. 239f ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Postanowieniem z dnia [...] lipca 2012 r. Minister Finansów odmówił wstrzymania wykonania wspomnianej decyzji, a po rozpatrzeniu zażalenia spółki - postanowieniem z dnia [...] października 2012 r. utrzymał w mocy swoje wcześniejsze rozstrzygnięcie. Organ uznał, że powoływany przez stroną art. 239f § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje zastosowania do postępowań w sprawach określonych w ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.). Wprawdzie zgodnie z art. 8 ustawy o grach hazardowych do postępowań w sprawach określonych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej, jednakże to "odpowiednie stosowanie" ustawy może polegać na stosowaniu pewnych przepisów wprost bądź stosowaniu przepisów z pewnymi modyfikacjami albo też niestosowaniu pewnych przepisów z uwagi na ich bezprzedmiotowość lub sprzeczność z przepisami ustanowionymi dla tych stosunków, do których miały być stosowane odpowiednio. Minister Finansów stwierdził, że z literalnego brzmienia art. 239f § 1 Ordynacji podatkowej wynika, że instytucja w nim przewidziana ma zastosowanie do decyzji wymiarowych, określających wysokość zobowiązania podatkowego, a wstrzymanie wykonania decyzji ostatecznej, o którym mowa w tym przepisie może nastąpić po przyjęciu zabezpieczenia wykonania zobowiązania wynikającego z decyzji wraz z odsetkami za zwłokę. Tymczasem decyzja, której wstrzymania wykonania domaga się strona, nie dotyczy określenia wysokości zobowiązania podatkowego, lecz jej przedmiotem jest cofnięcie spółce zezwolenia na urządzanie zakładów wzajemnych w części, a zatem cofnięcia spółce wcześniej przyznanego uprawnienia do prowadzenia określonej działalności. Minister Finansów stwierdził również, że skoro decyzji cofających w całości lub części zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier hazardowych nie sposób zaliczyć do którejkolwiek z kategorii obowiązków podlegających egzekucji administracyjnej, to niemożliwe było zastosowanie art. 239a Ordynacji podatkowej, z którego wynika, że decyzja nieostateczna nie podlega wykonaniu, jeśli nakłada na stronę obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
