Wyrok NSA z dnia 6 listopada 2014 r., sygn. I GSK 2039/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia NSA Czesława Socha (spr.) Sędzia NSA Janusz Zajda Protokolant Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 11 września 2013 r., sygn. akt I SA/Go 328/13 w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od R. S. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w R. 300 (trzysta) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. W. wyrokiem z dnia 11 września 2013 r. o sygn. akt I SA/Go 328/13 oddalił skargę R. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego.
Sąd I instancji przyjął, że organ prawidłowo zaklasyfikował nabyty wewnątrzwspólnotowo - w dniu [...] lutego 2010 r. - samochód marki Peugeot 807 (poj. silnika 2179 cm3, rok produkcji 2003 r.) do pozycji 8703 CN jako samochód przeznaczony zasadniczo do przewozu osób. Określając wysokość zobowiązania podatkowego, prawidłowo zastosował przepisy podatkowe, wynikające z ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.).
Zdaniem Sądu, organy podatkowe dokonały ustaleń świadczących o tym, iż główną funkcją nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu jest przewóz osób, prawidłowo opierając się przy tym o zawarte w Nomenklaturze Scalonej opisy kodów CN 8703 i CN 8704, z uwzględnieniem ORINS oraz pomocniczo Not Wyjaśniających do HS, Not wyjaśniających do CN i wyjaśnień do Taryfy celnej.
Z oględzin pojazdu wynika, że sporny pojazd w chwili wewnątrzwspólnotowego nabycia, posiadał jedną przestrzeń dla kierowcy, pasażerów i towarów, stałe siedzenia z wyposażeniem zabezpieczającym, stałe punkty kotwiące, przesuwane wahadłowo drzwi z oknami na bocznych panelach. Wyposażenie wewnątrz pojazdu w sposób kojarzony z częścią przeznaczoną dla pasażerów: dywaniki, wentylacja, oświetlenie, popielniczki, wykładzina podłogowa, tapicerka boczna, radioodtwarzacz cd i mp3, klimatyzacja, 8 poduszek powietrznych, elektrycznie sterowane szyby z przodu, elektrycznie sterowane lusterka boczne, 5 miejsc siedzących z pasami bezpieczeństwa. Tapicerka siedzeń pierwszego rzędu była inna niż siedzeń drugiego rzędu. Siedzenia drugiego rzędu były zamontowane w miejscach do tego przeznaczonych, jednakże konstrukcja metalowa była słabo wykonana. Plastikowe elementy zasłaniające te miejsca zamocowano za pomocą silikonu. Za pierwszym rzędem siedzeń do końca pojazdu na wykładzinę oryginalną w kolorze szarym, położono drugą wykładzina w kolorze czarnym. Pod czarną wykładziną za drugim rzędem siedzeń znajdowały się cztery miejsca do mocowania tylnych siedzeń trzeciego rzędu, które zaślepiono drewnianą sklejką, na którą od góry przyklejona była czarna wykładzina podłogowa. Miejsca montowania siedzeń trzeciego rzędu zaślepione były silikonem. W tylnych słupkach znajdowały się punkty mocowania pasów bezpieczeństwa. Słusznie zatem organy uznały, że te obiektywne właściwości pojazdu, jego ogólny wygląd, cechy konstrukcyjne i projektowe wyznaczyły jego zasadnicze przeznaczenie, jakim jest przewóz osób.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
