Wyrok NSA z dnia 7 października 2014 r., sygn. II GSK 1213/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Hanna Kamińska Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 7 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 6 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Gl 907/12 w sprawie ze skargi S. P. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. wyrokiem z dnia 6 marca 2013 r. oddalił skargę S. P. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2012 r. w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne.
Stan sprawy przyjęty przez Sąd I instancji przedstawiał się następująco:
Wnioskiem z dnia 2 lutego 2012 r. skarżący zwrócił się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o umorzenie zaległości z tytułu nieopłaconych w terminie składek w części finansowanej przez płatnika - składki na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, Fundusz Ubezpieczenia Zdrowotnego oraz Fundusz Pracy.
Decyzją z dnia [...] marca 2012 r. ZUS odmówił skarżącemu umorzenia zaległości objętych wnioskiem.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. organ utrzymał w mocy swoje poprzednie rozstrzygnięcie. W motywach rozstrzygnięcia organ wskazując na regulacje zwarte w art. 28 ust. 3 ustawy 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. z 2009 r., Nr 205, poz. 1585 ze zm., dalej: ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych) oraz § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. Nr 141, poz. 1365, dalej; rozporządzenie z 31 lipca 2003 r.), stwierdził, że w stosunku do skarżącego nie wystąpiła całkowita nieściągalność należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne. Organ wskazał, że działalności gospodarcza, jaką prowadził skarżący nie została dotychczas zlikwidowana a jedynie zawieszona z dniem 28 lutego 2011 r. Nie stwierdzono również braku majątku, z którego może być prowadzone postępowanie egzekucyjne wobec czego nie można wykluczyć, że w toku egzekucji uzyskane zostaną kwoty przewyższające wydatki egzekucyjne. Organ stwierdził także, że skarżący nie wykazał, iż ze względu na swoją sytuację materialną i rodzinną spłata należności w dłuższym okresie czasu wiązałaby się z brakiem możliwości zaspokojenia jego podstawowych potrzeb życiowych. Organ zauważył, że skarżący nie przedstawił nowych okoliczności nieznanych w toku postępowania poprzedzającego wydanie decyzji pierwszoinstancyjnej, a ponadto z faktu nieskorzystania przez skarżącego z pomocy społecznej można wyprowadzić twierdzenie o braku potrzeby pobierania takich świadczeń. Skarżący jest osobą młodą z szansą na aktywizację zawodową wobec czego obecny brak środków nie jest przesłanką wystarczającą do umorzenia należności. Organ podkreślił również, że w sprawie nie wystąpiły okoliczności wyjątkowe, na które płatnik nie miał wpływu lub które były niezależne od sposobu jego postępowania (np. znaczne obniżenie zdolności płatniczej skarżącego spowodowane klęską żywiołową lub wypadkiem losowym, podważające w sposób istotny warunki egzystencji płatnika i jego rodziny).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
