21.10.2014 Ubezpieczenia

Wyrok NSA z dnia 21 października 2014 r., sygn. II GSK 1336/13

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia del. WSA Inga Gołowska (spr.) Protokolant Magdalena Sagan po rozpoznaniu w dniu 21 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. Spółki z o.o. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 5 marca 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 2618/12 w sprawie ze skargi B. Spółki z o.o. w L. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie nakazu zaprzestania prowadzenia niezgodnej z przepisami reklamy apteki oraz nałożenie kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z 5 marca 2013r. sygn. akt: VI SA/Wa 2618/12 oddalił skargę B. Sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z [...] października 2012r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej i nakazu zaprzestania prowadzenia niezgodnej z przepisami reklamy apteki.

Referując stan sprawy, Sąd I instancji podał, że zaskarżoną decyzją, Główny Inspektor Farmaceutyczny, po rozpoznaniu odwołania B. Sp. z o.o., na podstawie art. 112 ust. 1 pkt 1 i 3 i art. 115 ust. 4 ustawy z 6 września 2001r. Prawo farmaceutyczne (Dz. U. Nr 45 poz. 271 ze zm.) oraz art. 138§1 pkt 1 kpa utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego z [...] sierpnia 2012r. stwierdzającą naruszenie zakazu, o którym mowa w art. 94a ust.1 ustawy Prawo farmaceutyczne poprzez prowadzenie reklamy apteki ogólnodostępnej pod nazwą "[...]" przy ul. P. 4 lok. 2L oraz jej działalności poprzez uczestnictwo w programach "Program Opieki Farmaceutycznej" i "Program 60+", nakazującą stronie zaprzestania prowadzenia reklamy w/w apteki i nakładającą na nią karę pieniężną w wysokości 4.000,00 zł oraz nadającą decyzji w pkt. II rygor natychmiastowej wykonalności.

Uzasadniając swojego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wyjaśnił, iż w dniu 20 lutego 2012r. [...] Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny przeprowadził kontrolę planową w aptece "[...]" zlokalizowanej w B. przy ul. P. 4 lok 2L. w trakcie której sporządzono protokół FAPO.B.8521.5.2012 w którym odnotowano w pkt. XVI - zatytułowanym "Reklama działalności apteki", iż nie stwierdzono naruszenia art. 94a ustawy - Prawo farmaceutyczne. Ponadto zanotowano, iż kierownik apteki oświadczył, że apteka uczestniczy w "Programie Opieki Farmaceutycznej" oraz Programie "60+". Główny Inspektor Farmaceutyczny szczegółowo opisał przebieg postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzając, iż stan faktyczny jest bezsporny natomiast kwestią sporu pozostaje czy uczestnictwo apteki w "Programie Opieki Farmaceutycznej" i "60+" zachęca osoby uczestniczące w tych programach do dokonywania zakupów w tej aptece i tym samym stanowi jej reklamę zabronioną przez art. 94a ustawy - Prawo farmaceutyczne. Organ stwierdził, iż art. 94a ust. 1 ustawy - Prawo farmaceutyczne nie zawiera, podobnej do określonej w art. 52 ust. 1 w/w ustawy, definicji reklamy apteki, a jedynie zamknięty katalog czynności, które reklamą nie są. Zgodnie z brzmieniem powołanego przepisu reklamą nie jest informacja o lokalizacji i godzinach pracy apteki lub punktu aptecznego. W ocenie Głównego Inspektora Farmaceutycznego jedną z form reklamy są programy lojalnościowe, za które należy uznać "Program Opieki Farmaceutycznej" i program "60+". Organ stwierdził, iż celem programów lojalnościowych jest pozyskanie grupy lojalnych klientów, regularnie nabywających towary lub korzystających z usług organizatora programu lojalnościowego (bądź zleceniodawcy organizacji programu lojalnościowego), kształtowanie jego pozytywnego wizerunku wśród klientów, obniżki kosztów dotarcia do klienta z kolejną ofertą jak również rozpoznanie potrzeb klientów. Podstawą sukcesu programu lojalnościowego jest wywołanie u klienta emocjonalnego zaangażowania. Osiągnięcie tego celu może nastąpić przez zaoferowanie mu takiej usługi lub produktu, które sprawią, że poczuje zarówno korzyści o charakterze emocjonalnym, jak i ekonomicznym. Czynność klienta, jako przedmiot programu lojalnościowego, może polegać na samym zachowaniu się człowieka (np. pozostawaniu "lojalnym" klientem) albo na zachowaniu zakończonym rezultatem (np. nabyciu towaru lub usługi). Rezultat jest traktowany szeroko: jako cel, do którego prowadzi określone zachowanie się człowieka. W literaturze programy lojalnościowe definiowane są również jako służące przyciągnięciu nowych klientów i zatrzymaniu starych, mając za zadanie doprowadzenie do wzrostu sprzedaży poprzez budowanie lojalności wśród obecnych najbardziej wartościowych klientów czy jako narzędzia promocji konsumenckiej stosowanej w sprzedaży, w którym konsumenci nagradzani są w zależności od częstotliwości nabywania produktów lub usług danej firmy i wielkości zakupów. Programy lojalnościowe zapewniają nie tylko podniesienie sprzedaży i często osłabienie pozycji konkurencji, ale i bezpłatną reklamę, gdyż przyciągają klientów do konkretnych aptek zachęcając ich w ten sposób do nabywania produktów leczniczych.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp