Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2014 r., sygn. I GSK 197/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia del. WSA Joanna Zabłocka Protokolant Michał Sikora po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Sz. z dnia 6 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Sz 588/12 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Sz. z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji po wznowieniu postępowania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. M. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w Sz. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
I
Wyrokiem z dnia 6 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Sz 588/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Sz., działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), oddalił skargę M. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Sz. z dnia [...] maja 2012 r., nr [...], którą organ ten utrzymał w mocy wydaną w trybie wznowienia postępowania decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Sz. z dnia [...] stycznia 2012 r. o odmowie uchylenia decyzji ostatecznej tego organu z dnia [...] lutego 2009 r., którą zaksięgowano retrospektywnie kwotę długu celnego w sprawie wszczętej zgłoszeniem celnym dokonanym w imieniu skarżącej i dotyczącym objęcia procedurą dopuszczenia do wolnego obrotu samochodu osobowego.
Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów celnych orzekających w sprawie. Stwierdziły one, że wnioskiem z dnia 7 grudnia 2010 r. pełnomocnik M. M. wystąpił o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Naczelnika Urzędu Celnego w Sz. z dnia 5 lutego 2009 r. Jako podstawę żądania wskazał art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), podnosząc że nowym dowodem w sprawie miałaby być dokumentacja fotograficzna importowanego pojazdu sporządzona w Urzędzie Celnym w G. przed objęciem tego pojazdu procedurą tranzytu. Zdaniem strony, dokumentacja ta ma obrazować uszkodzenia pojazdu, które mogą mieć wpływ na wartość celną przedmiotowego samochodu osobowego, przy czym uszkodzenia pojazdu istniejące w dacie jego dopuszczenia do obrotu to okoliczność, która nie była znana organowi wydającemu decyzję z dnia [...] lutego 2009 r. Wskutek wspomnianego wniosku Naczelnik Urzędu Celnego wznowił postępowanie (postanowienie z dnia 23 grudnia 2010 r.), a następnie pismem z dnia 12 maja 2011 r. zwrócił się do Oddziału Celnego "B. K." w G. o poinformowanie, czy w Oddziale tym sporządzono jakąkolwiek dokumentację na okoliczność procedury tranzytu obrazującą stan techniczny samochodu osobowego marki M. E. o określonym numerze nadwozia. W odpowiedzi wspomniany oddział Celny poinformował, że nie posiada dokumentacji fotograficznej dotyczącej wskazanego samochodu osobowego. W konsekwencji organ I instancji uznał, że w sprawie nie zostały spełnione kumulatywnie przesłanki wynikające z treści art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej i dlatego decyzją z dnia 31 stycznia 2012 r. odmówił uchylenia swojej decyzji ostatecznej z dna 5 lutego 2009 r. Po rozpatrzeniu odwołania strony, Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia [...] maja 2012 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Organ odwoławczy stwierdził, że strona nie przedłożyła nowego dowodu w sprawie, a jedynie wskazała na okoliczność rzekomego istnienia dowodu w postaci dokumentacji fotograficznej importowanego pojazdu sporządzonej przez funkcjonariuszy Urzędu Celnego w Gdyni w dniu dokonania zgłoszenia do procedury tranzytu. Tymczasem przeprowadzone postępowanie wyjaśniające nie potwierdziło tej okoliczności. Dyrektor Izby Celnej nie uwzględnił przy rozpoznawaniu sprawy zdjęć pojazdu przekazanych wraz z odwołaniem, bowiem nie wiadomo kiedy i gdzie zostały one wykonane oraz czy są to fotografie spornego pojazdu zgłoszonego do procedury dopuszczenia do wolnego obrotu w dniu 24 lutego 2006 r. Natomiast odnosząc się do wniosków dowodowych strony, dotyczących przesłuchania świadków na okoliczność odmiennego stanu technicznego samochodu od ustalonego przez organ celny w postępowaniu zwykłym, organ odwoławczy uznał, że dowód ten nie ma cech nowości w rozumieniu art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej., to jest nie istniał w dniu wydania decyzji ostatecznej z dnia 5 lutego 2009 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
