Wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 2014 r., sygn. II GSK 2114/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik Protokolant Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 października 2012 r. sygn. akt III SA/Wr 334/12 w sprawie ze skargi M. B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym za bezzasadne oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 3 października 2012 r., sygn. akt III SA/Wr 334/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.; dalej zwanej "p.p.s.a."), uwzględnił skargę M. B., uchylając zaskarżone postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...] sierpnia 2010 r., nr [...], którym organ ten utrzymał w mocy postanowienie Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia 30 czerwca 2010 r., nr [...], o uznaniu za nieuzasadnione zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym. Ponadto Sąd zasądził od organu administracji na rzecz skarżącego 357 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, a także stwierdził, że uchylone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku. Wspomniany wyrok Sądu pierwszej instancji zapadł po ponownym rozpoznaniu sprawy, które nastąpiło wskutek uchylenia przez Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok z dnia 30 maja 2012 r. o sygn. akt II GSK 594/11) poprzedniego wyroku WSA z dnia 16 grudnia 2010 r. (sygn. akt III SA/Wr 742/10) z uwagi na wadliwe uzasadnienie tego orzeczenia, niepozwalajace na ustalenie, jaki stan faktyczny sprawy WSA przyjął za podstawę wyrokowania.
Sąd pierwszej instancji - rozpoznając ponownie sprawę - wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów administracji orzekających w niniejszej sprawie. Organy te stwierdziły, że w postępowaniu egzekucyjnym wszczętym wobec M. B. przez Dyrektora Izby Celnej [...] (będącego zarówno wierzycielem, jak i organem egzekucyjnym) dłużnik zgłosił zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji, tj. zarzut wykonania w całości obowiązku i zarzut przedawnienia, dokumentując swoje twierdzenia m.in. kopiami dowodów wpłat na zaległości, zestawieniami wpłat na poszczególne decyzje objęte postępowaniem egzekucyjnym, kopiami wydruków rozliczenia dokonanych wpłat. Dyrektor Izby Celnej postanowieniem z dnia [...] czerwca 2010 r. uznał te zarzuty za bezzasadne, zaś Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji (będącego zarazem wierzycielem). Organ odwoławczy - powołując się na treść art. 34 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.; dalej powoływanej jako "u.p.e.a.") - stwierdził, że wypowiedź wierzyciela w zakresie zarzutów określonych w art. 33 pkt 1 - 5 u.p.e.a. jest wiążąca dla organu egzekucyjnego i wobec tego organ egzekucyjny nie jest uprawniony do prowadzenia odrębnego postępowania wyjaśniającego, mającego na celu ustalenie podstaw do uwzględnienia zarzutów i do podważenia w tym zakresie stanowiska wierzyciela.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
