Wyrok NSA z dnia 18 marca 2014 r., sygn. I GSK 1149/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Myślińska Sędziowie NSA Krystyna Anna Stec Marzenna Zielińska (spr.) Protokolant Nina Szyller po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 19 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Ke 115/12 w sprawie ze skargi S. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od S. M. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w [...] 1.800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 115/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), oddalił skargę S. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] stycznia 2012 r., nr [...], którą organ ten uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w [...] z dnia [...] października 2010 r. (nr [...]) i orzekł co do istoty sprawy, określając S. M. zobowiązanie w podatku akcyzowym za luty 2003 r. w wysokości [...] zł z tytułu sprzedaży oleju opałowego na cele inne niż opałowe. Postępowanie podatkowe, w którym zostały wydane powyższe decyzje było prowadzone w następstwie wydania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyroku z dnia 4 września 2008 r. o sygn. akt I SA/Ke 228/08, którym uchylono poprzednio wydaną w sprawie decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] kwietnia 2008 r., zobowiązując organ m.in. do ustalenia jakie konkretne zdarzenia gospodarcze spowodowały powstanie w badanym miesiącu obowiązku podatkowego w zakresie podatku akcyzowego.
Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów administracji zaprezentowane we wskazanych wyżej decyzjach z dnia [...] stycznia 2012 r. i [...] października 2010 r. Organy te wskazały, że u S. M. (prowadzącego w kontrolowanym okresie działalność gospodarczą pod firmą "E.") została przeprowadzona kontrola podatkowa, która wykazała, że w okresie [...] marca 2002 r. - [...] lutego 2003 r. skarżący sprzedał 303 265 litrów oleju opałowego na cele inne niż opałowe, nie składając deklaracji i nie płacąc podatku akcyzowego z tego tytułu. Ustalono, że S. M. prowadził dodatkową ewidencję nazwaną "książkami dystrybutorów", obejmującą m.in. sprzedaż oleju opałowego. Było to 9 zeszytów, z których 5 zawierało zapisy dotyczące sprzedaży oleju opałowego w okresie od 2 listopada 2001 r. do 24 lutego 2003 r. (ilość zakupionego i sprzedanego oleju opałowego, stany początkowego i końcowego licznika dystrybutora na każdy dzień, daty sprzedaży, ceny jednostkowe, wartości paliwa, sposób zapłaty). W licznych przypadkach zeszyty zawierały także potwierdzony podpisem S. M. odbiór gotówki (utargu) oraz dane dotyczące odbiorców oleju opałowego. Jednakże liczne braki danych w zakresie m.in. odbiorców i dowodów sprzedaży uniemożliwiały zidentyfikowanie lub zweryfikowanie faktycznego odbiorcy oleju opałowego oraz pełną weryfikację wystawionych faktur VAT i załączonych do nich oświadczeń o przeznaczeniu oleju opałowego i powiązanie ich z zapisami w zeszytach. Organy podatkowe stwierdziły, że w lutym 2003 r. miały miejsce nieprawidłowości w udokumentowaniu i ewidencjonowaniu w ewidencji sprzedaży VAT dostaw oleju opałowego do Ś. Organy uznały, że faktury VAT mające dokumentować wspomnianą sprzedaż oleju opałowego są nierzetelne, co czyniło także nierzetelną ewidencję sprzedaży VAT za ten okres w zakresie objętym dostawami oleju opałowego do wskazanego podmiotu. W tym zakresie organy podatkowe przyjęły wielkości dostaw oleju opałowego wynikające z zeszytów, bowiem przemawiały za tym rezultaty kontroli przeprowadzonej w Ś., odnoszące się do wielkości oleju opałowego możliwego do zużycia przez tego odbiorcę, oszacowanych przez biegłego rzeczoznawcę (opinia techniczna biegłego J. W., uwzględniająca stanowisko zawarte w opinii biegłej A. G.). Wskazano również, że S. M. w wyjaśnieniach, jakie złożył w charakterze podejrzanego w sprawie karnej [...], stwierdził, że podpisał się na fakturach za osoby upoważnione do odbioru faktur, po stronie odbiorcy oraz że sam wypisał treść oświadczenia o przeznaczeniu oleju opałowego (zmienione na późniejszym etapie postępowania karnego wyjaśnienia organ podatkowy uznał za niewiarygodne). Ze wskazanych powodów organ pominął przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym ewidencje sprzedaży VAT i faktury VAT, lecz ustalił ją w oparciu o art. 23 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). W niniejszej sprawie możliwe było przeprowadzenie dowodów z zeznań świadków na okoliczność sprzedaży 782 litrów oleju opałowego A. N. (A. N. zeznał, że kupił od skarżącego niewielkie ilości oleju opałowego 20-30 litrów przeznaczone do mycia części) i 526 litrów oleju opałowego zużytego do napędu własnych środków transportu "E.". Organ podatkowy przedstawił ilość oleju opałowego sprzedanego na cele inne niż opałowe z podziałem na 4 grupy odbiorców. Z odbiorcami tymi "E." nie zawierał umów o dostawy oleju opałowego na cele opałowe, także nie odbierał od nich oświadczeń o przeznaczeniu oleju opałowego, a nadto nie wystawił im faktur VAT za dostawy. Łączna ilość sprzedanego oleju opałowego w lutym 2003 r. na cele inne niż opałowe wyniosła 15 197 litrów. Dyrektor Izby Celnej uznał, że do oleju opałowego sprzedanego na cele inne niż grzewcze należało zastosować stawkę podatku akcyzowego jak dla oleju napędowego (1129 zł/1000 litrów), określoną w § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 27, poz. 269 ze zm.; dalej powoływanego jako "rozporządzenie MF w sprawie podatku akcyzowego"), wydanego na podstawie upoważnienia ustawowego zawartego w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.; dalej zwanej "ustawą o VAT i podatku akcyzowym"). Organ uznał jednocześnie, że zbędne byłoby przeprowadzenie dowodu w postaci oznaczenia zawartości siarki w oleju, ponieważ ulga w postaci preferencyjnej stawki dotyczyła oleju napędowego. Dyrektor Izby Celnej wyjaśnił również, że powodem uchylenia przez niego decyzji organu I instancji i określenia wysokości zobowiązania w prawidłowej wysokości był brak obniżenia przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej należnego podatku akcyzowego o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu wynikających z niezakwestionowanej ewidencji zakupów VAT.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
