Postanowienie NSA z dnia 17 września 2014 r., sygn. I FSK 989/14
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), , , po rozpoznaniu w dniu 17 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 2732/13 w sprawie ze skargi A. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 5 listopada 2012 r., nr [...] w przedmiocie przedłużenia terminu zwrotu podatku od towarów i usług za wrzesień 2012 r. postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 2732/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 5 listopada 2012 r. w przedmiocie przedłużenia terminu zwrotu podatku od towarów i usług za wrzesień 2012 r.
W uzasadnieniu Sąd opisując stan faktyczny sprawy wskazał, że postanowieniem z dnia 5 listopada 2012 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. przedłużył spółce termin zwrotu wykazanej w deklaracji podatkowej VAT-7 za wrzesień 2012 r. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym i pouczył stronę, że na postanowienie to nie służy zażalenie. Rozstrzygnięcie organu spółka otrzymała 8 listopada 2012 r. Pismem z dnia 9 września 2013 r. spółka wezwała Naczelnika Urzędu Skarbowego W. do usunięcia naruszenia prawa w ww. postanowieniu z dnia 5 listopada 2012 r. W odpowiedzi na ww. wezwanie organ stwierdził, że postanowienie z dnia 5 listopada 2012 r. nie stanowi aktu lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., dalej: P.p.s.a.). i nie można w odniesieniu do niego zastosować procedury określonej w art. 52 § 3 tej ustawy. Jednocześnie organ wskazał, że nawet gdyby przyjąć, iż przedmiotowe postanowienie wypełnia wymogi określone w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a., to i tak wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zostało wniesione z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 52 § 3 P.p.s.a. Pismem z dnia 10 października 2013 r. spółka wniosła skargę na ww. postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 5 listopada 2012 r., zarzucając organowi rażące naruszenie: art. 87 ust. 1 i 2 oraz art. 99 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: u.p.t.u.) w brzmieniu obowiązującym w 2012 r. oraz art. 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: O.p.). Skarżąca podniosła, że została wprowadzona w błąd przez organ, który zamieścił w postanowieniu pouczenie, że nie przysługuje na nie zażalenie ani inny środek zaskarżenia. Organ nie wspomniał, że spółce przysługuje skarga do WSA, po uprzednim wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa. Powołując się na treść art. 214 O.p. skarżąca uznała, że przyjąć w tej sytuacji należy, iż wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zostało wniesione w terminie. Naczelnik Urzędu Skarbowego w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie tej skargi.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
