Wyrok NSA z dnia 5 listopada 2014 r., sygn. I FSK 1598/13
Zawarte w art. 188 O.p. sformułowanie "chyba, że okoliczności te stwierdzone są wystarczająco innymi dowodem" odnosi się do sytuacji, gdy żądanie dotyczy tezy dowodowej, już stwierdzonej, na korzyść strony. Jeżeli dowód dotyczy tezy odmiennej (tzw. przeciwdowód) powinien być przeprowadzony.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 275/13 w sprawie ze skargi R. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 17 grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2008r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w G. na rzecz R. J. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 maja 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, w sprawie o sygnaturze akt I SA/Gd 275/13, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) dalej p.p.s.a., uchylił zaskarżoną przez R.J. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 17 grudnia 2012 roku w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2008 roku.
Ze stanu sprawy wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej skarżącego wykonywanej w roku 2008 był rozbiór półtusz wieprzowych oraz handel podrobami, mięsem wieprzowym i wędlinami. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w decyzji z dnia 15 maja 2012 r. rozliczył zobowiązanie skarżącego z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2008 r. w sposób odmienny od deklarowanego. Organ pierwszej instancji stwierdził, że skarżący w 2008 roku zakupił 1.565.450,60 kg półtusz wieprzowych, z tego 2.818 kg półtusz wieprzowych sprzedał w całości (bez rozbioru), zaś do rozbioru przeznaczył 1.562.632,60 kg półtusz wieprzowych. Na podstawie faktur VAT udokumentował sprzedaż 1.470.694,80 kg mięsa z rozbioru półtusz zakupionych w 2008 roku oraz przekazał do utylizacji 87.438 kg odpadów (wg faktur wystawionych przez "F. HS" SA). Różnica pomiędzy masą półtusz wieprzowych przeznaczonych do rozbioru, a sumą masy wykazanej jako sprzedaż i materiału przekazanego do utylizacji (4.499,8 kg) to ubytki, które powstały z tytułu osocza, osuszki, rozwag między wagowych i wychłodzenia (jak oświadczył podatnik). Ubytki stanowiły 0,278% masy zakupionych i przeznaczonych do rozbioru półtusz wieprzowych (przyjmuje się normę 0,3%). Organ podniósł, że w celu zweryfikowania wykazanych danych wynikających z ksiąg podatkowych oraz dowodów sprzedaży, dokonał analizy ekonomicznej fazy rozbioru oraz rozliczenia ilościowo-wartościowego uzysku mięsa z rozbioru półtusz wieprzowych przy wykorzystaniu wskaźników opracowanych przez Instytut Przemysłu Mięsnego i Tłuszczowego (dalej IPMiT). Analiza ta wykazała, że skarżący w niektórych asortymentach wykazał większe ilości sprzedanych elementów, a w innych niższe, od wynikających z rozbioru według wskaźników, po doprowadzeniu do porównywalności (kości). W konsekwencji organ stwierdził, że różnice te wskazują na nierzetelność faktur sprzedaży. Dalej organ pierwszej instancji na podstawie faktur sprzedaży stwierdził, że w wyniku rozbioru zakupionych (i przeznaczonych do rozbioru) półtusz wieprzowych skarżący sprzedał 99.249,9 kg kości w elementach sprzedanych z kością, a 61.570,0 kg stanowiły pozyskane kości sprzedane lub przekazane do utylizacji (w sumie 160.819,90 kg kości). Zdaniem organu faktycznie w półtuszach zakupionych i rozebranych w ilości 1.562.632,6 nie mogło być więcej kości niż 227.089,7 kg, podczas gdy skarżący przedłożył dokumenty, z których wynikało, że ilość kości wyniosła 244.509,5 kg. Tym samym organ ten stwierdził, że została zaniżona sprzedaż elementów rozbioru zawierających kości.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
