Wyrok NSA z dnia 29 września 2014 r., sygn. I FSK 1390/13
Zróżnicowanie VAT na produkty spożywcze jest zgodne z przepisami unijnymi
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 17 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 3166/12 w sprawie ze skargi "A." sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 10 września 2012 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2007 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od "A." sp. z o.o. z siedzibą w P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 57.200 (słownie: pięćdziesiąt siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z 18 kwietnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3166/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 10 września 2012 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2007 r. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z 1 czerwca 2012 r. nr ..., ..., stwierdził, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości i zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego.
2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że decyzją z 1 czerwca 2012 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego określił spółce zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia 2007 r. do czerwca 2007 r., grudzień 2007 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za okresy rozliczeniowe od lipca do listopada 2007 r., stwierdził nadpłaty w podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia do czerwca 2007 r., wrzesień 2007 r., grudzień 2007 r., odmówił stwierdzenia nadpłaty za okresy rozliczeniowe od stycznia do czerwca 2007 r., grudzień 2007 r. oraz odmówił zwrotu podatku od towarów i usług na rachunek bankowy za grudzień 2007 r. Spółka 23 grudnia 2011 r. złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2007 r. w łącznej kwocie 43.793.315 zł wraz z korektami deklaracji VAT-7, a 3 stycznia 2012 r. złożyła korektę deklaracji VAT-7 za grudzień 2007 r. wyjaśniając, że omyłkowo wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc, zamiast wykazać tę nadwyżkę do zwrotu na rachunek bankowy. Spółka wyjaśniła, że w odniesieniu do sprzedaży szeregu artykułów spożywczych (np. napoje, ciastka, owoce, orzechy itp.), które mieściły się w określonych grupowaniach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej u.p.t.u.) stosowano obniżoną 7 % stawkę podatku. Analizując regulacje unijne, spółka doszła do wniosku, że w zakresie sprzedaży pozostałych wyrobów spożywczych nieprawidłowo stosowała podstawową 22 % stawkę VAT. Zdaniem spółki w zamierzeniu polskiego ustawodawcy przepisy u.p.t.u. miały realizować opcję dostosowania stawek obniżonych przyznaną państwom członkowskim Unii Europejskiej w art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE seria L z 2006 r. Nr 347/1 ze zm.) w załączniku III do tej dyrektywy. W ocenie spółki polski ustawodawca jednak w nieprawidłowy sposób dokonał implementacji prawa unijnego do krajowego porządku prawnego, gdyż zrealizował opcję dopuszczającą stosowanie stawek obniżonych przewidzianą w przepisach wspólnotowych poprzez nieuprawnione zawężenie kategorii produktów objętych stawką obniżoną 7 %, a w zakresie określenia towarów korzystających ze stawki obniżonej, w sposób nieuprawniony odwołał się do wewnętrznej klasyfikacji statystycznej - PKWiU, podczas gdy przepisy unijne dopuszczają jedynie możliwość posłużenia się Nomenklaturą Scaloną. Z tego względu spółka miała możliwość bezpośredniego zastosowania przepisów Dyrektywy 2006/112/WE oraz obniżonej 7 % stawki VAT do wszystkich artykułów/środków spożywczych, niezależnie od tego, do jakiego grupowania są one zaliczane według PKWiU. Ponadto spółka wskazała, że przekazywała swoim klientom, potencjalnym klientom oraz pracownikom bony towarowe i specjalne środki pieniężne, które następnie akceptowała od odbiorców jako środek płatniczy przy okazji przyszłych transakcji handlowych w swoich sklepach. Stanowiło to udzielenie rabatu w rozumieniu art. 29 ust. 4 u.p.t.u. Jej zdaniem służyło to celom działalności spółki.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
