Wyrok NSA z dnia 16 października 2014 r., sygn. I FSK 1633/13
Pięcioletni okres przedawnienia, o którym mowa w art. 70 § 1 O.p., w odniesieniu do nadwyżki podatku naliczonego do przeniesienia powinien być liczony od końca roku z uwzględnieniem miesiąca, w którym nadwyżka ta została rozliczona, niezależnie od wyniku tego rozliczenia.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 16 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 1455/12 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 17 września 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do listopada 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w L. na rzecz M. W. kwotę 600 (słownie: sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.
1.1. Wyrokiem z dnia 7 maja 2013 r. w sprawie ze skargi M. W. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 17 września 2012 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do listopada 2006 r.
1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w L. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia 12 czerwca 2012 r., którą określono M. W. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, sierpień i listopad 2006 r. oraz zobowiązanie w podatku od towarów i usług za czerwiec, lipiec i wrzesień 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej za niezasadny uznał przy tym sformułowany przez podatnika zarzut naruszenia art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: O.p.) wskazując, że decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z 12 czerwca 2012 r. poprzedzały wcześniej wydane przez ten organ decyzje z 22 lipca 2011 r. (odrębnie za każdy miesiąc 2006 r.), które zostały uchylone przez organ drugiej instancji w dniu 31 stycznia 2012 r., a sprawy przekazane zostały do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. Podał też, że podatnik zapłacił w dniach 25 marca i 18 listopada 2011 r. zobowiązania w VAT określone w nieostatecznych decyzjach Naczelnika Urzędu Skarbowego z 22 lipca 2011 r., a więc przed upływem pięcioletniego okresu przedawnienia tych zobowiązań. W związku z powyższym przedmiotowe zobowiązania wygasły wskutek zapłaty na podstawie art. 59 § 1 pkt 1 O.p. Organ powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych (uchwała składu 7 sędziów NSA z 6 października 2003 r. FPS 8/03, wyrok NSA z 18 sierpnia 2010 r. II FSK 470/09 i wyrok z 20 kwietnia 2011 r. II FSK 2074/09) wskazał, że zobowiązanie, które wygasło na skutek zapłaty nie może wygasnąć po raz drugi na skutek przedawnienia. Oznacza to, że po zapłacie podatku termin przedawnienia już nie biegnie, a organ odwoławczy w czasie praktycznie nieograniczonym może wydać jedną z decyzji wymienionych w art. 233 § 1 i § 2 O.p. Nie może jedynie określić podatku w kwocie wyższej od zapłaconej, bo w tym zakresie - wobec braku zapłaty - zobowiązanie wygasło na skutek przedawnienia. Organ zwrócił również uwagę na uchwałę (7) NSA z 29 czerwca 2009 r. (I FPS 9/08), w której stwierdzono, że art. 70 § 1 O.p. ma zastosowanie również do rozliczeń, w których obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług przekształcił się w kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: u.p.t.u.). Termin przedawnienia takiej kwoty zaczyna biec od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin zwrotu podatku, czyli z pierwszym dniem następnego roku, a kończy się z upływem 5 lat. Dyrektor Izby Skarbowej powołując się na wyrok WSA we Wrocławiu z 16 sierpnia 2010 r. I SA/Wr 421/10 podniósł, że w przypadku zwrotu pośredniego należy ustalić, w którym z okresów rozliczeniowych zwrot ten został faktycznie zrealizowany i czy doszło za ten okres rozliczeniowy do przedawnienia, przerwania biegu terminu przedawnienia, zawieszenia biegu tego terminu lub wygaśnięcia zobowiązania przez zapłatę.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
