Wyrok NSA z dnia 6 czerwca 2014 r., sygn. I FSK 941/13
Sama faktura nie tworzy prawa do odliczenia podatku w niej wykazanego. Prawo do odliczenia przysługuje zatem wówczas, gdy podatek naliczony związany jest z faktycznie dokonanymi czynnościami opodatkowanymi.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Barbara Wasilewska, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 23 stycznia 2013 r. sygn. akt I SA/Op 343/12 w sprawie ze skargi Z. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 25 czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za lipiec 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Z. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu pierwszej instancji
1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Op 343/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę Z. P. (dalej: "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 25 czerwca 2012 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za lipiec 2008 r.
1.2. Wojewódzki Sąd Administracyjny przedstawiając stan faktyczny sprawy wskazał, że Z. P. w 2008 r. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą O. Z. P. i był zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności firmy była m.in. sprzedaż paliw płynnych. Organy skarbowe stwierdziły, że w latach 2007-2008 miał miejsce proceder polegający na wprowadzaniu do obrotu gospodarczego odbarwionego oleju opałowego jako oleju napędowego, któremu towarzyszyło tworzenie fikcyjnej dokumentacji księgowej, w tym faktur VAT i innych dokumentów legalizujących zakup odbarwionego oleju opałowego oraz tzw. "pustych" faktur VAT. Z materiałów dowodowych, w tym udostępnionych przez Prokuraturę Apelacyjną w L. oraz Prokuraturę Rejonową w B., wynikało, że skarżący zaniżył zobowiązanie podatkowe za miesiąc lipiec 2008 r., w tym podatek do zapłaty o kwotę 33 526 zł w tym z tytułu nadwyżki z przeniesienia z poprzedniego miesiąca w kwocie 1 498 zł, z tytułu zawyżenia podatku naliczonego z czterech faktur wystawionych przez spółkę P. w kwocie 27 554,59 zł i jednej faktury, na której widnieje wystawca spółka W. w kwocie 4 4473,04 zł., bowiem faktury nie dokumentowały faktycznie przeprowadzonych transakcji. Wskazane firmy nie zajmowały się sprzedażą paliw, a jedynie wystawiały "puste" faktury VAT. Organy skarbowe ustaliły, że wprawdzie spółka P. była formalnie zarejestrowana i składała deklaracje podatkowe, ale miało to na celu wyłącznie stworzenie pozoru legalności jej działań. Prezes tej spółki, zgodnie z zeznaniem księgowej zatrudnionej w firmie, pełnił funkcje jedynie "na papierze". Podobnie firma W., nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej, nie posiadała infrastruktury służącej obrotowi paliwami, nie zawierała żadnych transakcji z firmą skarżącego oraz nie wystawiała na jego rzecz faktur. Skarżący nie przedstawił na żadnym etapie postępowania dowodów na okoliczność, że miał kontakty handlowe z wystawcami spornych faktur. Zamawiał paliwo za pośrednictwem nie znanych mu bliżej osób trzecich, od których otrzymywał faktury i którym płacił należność gotówką. Ustalenia organów znalazły potwierdzenie w toku prowadzonych czynności w Prokuraturze Rejonowej w B., które to postępowanie zakończyło się skierowaniem wobec Z. P. aktu oskarżenia. Z poczynionych ustaleń, w tym z zatrzymanej u skarżącego dokumentacji księgowej, wynikało, że w/g 9 faktur zostało sprzedanych do jego firmy łącznie 75 940 litrów odbarwionego oleju opałowego o wartości 324 257,64 zł brutto, w tym przez firmę P. 8 faktur na łącznie 72 100 litrów o wartości 309 986,64 zł brutto. Faktycznie doszły do skutku dwie dostawy paliwa po 30 000 litrów a towar był dostarczony bezpośrednio do gospodarstwa w L. w woj. pomorskim. Sporne faktury firmy P. nie dokumentowały przeprowadzonych transakcji sprzedaży, miały bowiem charakter fikcyjny. Ze złożonych zeznań wynikało, że należności wynikające z wystawionych faktur regulowane były gotówką. Organy podatkowe nie podważały faktu posiadania przez skarżącego paliwa, ani też sprzedaży innym firmom, ale udowodniły jednocześnie, że wystawca faktur nie mógł być dostawcą paliwa, gdyż nim nie dysponował. W związku z tym, faktury dokumentujące zakup oleju napędowego od P. i W. nie odzwierciedlały faktycznych transakcji a podmiot w nich wymieniony jako sprzedawca takiej sprzedaży nie dokonywał.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
