Wyrok NSA z dnia 8 maja 2014 r., sygn. I FSK 753/13
Wynikający z art. 133 § 1 p.p.s.a. obowiązek wydania wyroku ma podstawie akt sprawy oznacza zakaz wyjścia poza materiał znajdujący się w aktach sprawy w rozumieniu wskazanym wyżej.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia del. WSA Ewa Rojek (sprawozdawca), Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. sp. z o.o. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 20 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 947/12 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 5 marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiące marzec i październik 2001 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. sp. z o.o. z siedzibą w G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 1200 zł (słownie: jeden tysiąc dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1.1. Wyrokiem z dnia 20 listopada 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w G. (Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 5 marca 2009 r., w przedmiocie odmowy zwrotu nadpłaty podatku od towarów i usług za marzec i październik 2001 r., oddalił skargę.
1.2. Podstawą rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny: Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. w decyzjach z dnia 27 listopada 2006 r. określił wysokość zobowiązania podatkowego za marzec i październik 2001 r. W dniu wydania decyzje zostały nadane do pełnomocnika Spółki za pośrednictwem firmy kurierskiej. Wobec niepodjęcia przesyłki, pracownicy urzędu skarbowego udali się 5 grudnia 2006 r. do siedziby kancelarii prowadzonej w formie spółki cywilnej, będącej miejscem pracy pełnomocnika Spółki, doradcy podatkowego A.K. Wobec nieobecności pełnomocnika podjęli próbę doręczenia powyższych decyzji wymiarowych jej wspólnikowi, doradcy podatkowemu K.K., który jednak odmówił ich przyjęcia. Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał niniejsze decyzje za doręczone w dniu 5 grudnia 2006 r., w trybie art. 153 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r. ze zm.), o czym poinformował pełnomocnika strony w rozmowie telefonicznej w dniu 11 grudnia 2006 r., a także pismem z dnia 20 grudnia 2006 r. Spółka nie złożyła odwołania od powyższych decyzji. W związku z wyegzekwowaniem należności, 28 grudnia 2007 r. zawnioskowała o zwrot nadpłaty w podatku VAT za marzec i październik 2001 r. Podnosząc w uzasadnieniu, że decyzje wymiarowe nie weszły do obrotu prawnego, bowiem nie zostały skutecznie doręczone. Organy podatkowe nie zgodziły się ze stanowiskiem Spółki i odmówiły zwrotu nadpłaty podatku. Wydaną w tej sprawie decyzję ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 5 marca 2009 r. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 3 listopada 2008 r. Spółka zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
