Wyrok NSA z dnia 20 lutego 2014 r., sygn. II FSK 565/12
Przepisy art. 120 O.p., art. 121 § 1 O.p., art. 122 O.p., art. 123 § 1 O.p należą do zasad ogólnych postępowania podatkowego, stanowiących podstawowe reguły tego postępowania. Zatem naruszenie którejkolwiek z zasad ogólnych podobnie jak i innych przepisów postępowania podatkowego należy rozpatrywać w kategoriach naruszenia prawa procesowego a nie materialnego.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, Protokolant Marta Wyszkowska, po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 720/11 w sprawie ze skargi B. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 31 marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 rok 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B. B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 3) przyznaje od Skarbu Państwa - z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi - na rzecz radcy prawnego U. R. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych powiększoną o należny podatek od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie
I.1. Wyrokiem z dnia 10 listopada 2011 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, sygn. akt I SA/Łd 720/11, oddalił skargę B. B. (dalej: Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 31 marca 2011 r., w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r..
I.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd wyjaśnił, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w L. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z dnia 31 grudnia 2010 r. w sprawie określenia Skarżącemu zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2005, w wysokości 65.181 zł. Organ odwoławczy wskazał, że Skarżący w 2005 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług transportowych oraz skupu i sprzedaży żywca wieprzowego. W trakcie kontroli podatkowej pracownicy Urzędu Skarbowego stwierdzili, że podatnik dopuścił się wielu nieprawidłowości w zakresie ewidencjonowania uzyskanych w 2005 r. przychodów, jak również kosztów uzyskania przychodów. Między innymi do kosztów uzyskania przychodów badanego roku podatkowego podatnik zaliczył należności wynikające z faktur VAT, wystawionych przez Spółki z o.o. R. z siedzibą w J. i B. z siedzibą w B., a dotyczących nabycia oleju napędowego. Organ ocenił, że powyższe faktury, wystawione na łączną kwotę 188.108,00 zł netto nie odzwierciedlają faktycznego przebiegu zdarzeń gospodarczych (nie zostały dokonane między podmiotami wskazanymi na fakturach), a tym samym nie mogą stanowić dowodów księgowych stanowiących podstawę do zaliczenia ich w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Spółki R. i B. nie posiadały oleju napędowego, wobec czego nie mogły również dokonać jego dalszej odsprzedaży.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
