Postanowienie NSA z dnia 11 października 2013 r., sygn. I OSK 2373/13
Odrzucenie skargi
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 11 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Burmistrza Miasta i Gminy [...] - T. K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 25 lipca 2013 r. sygn. akt II SA/Ke 584/13 o odrzuceniu skargi Burmistrza Miasta i Gminy [...] - T. K. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Miasta i Gminy [...] postanawia oddalić skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach postanowieniem z dnia 25 lipca 2013 r. sygn. akt II SA/Ke 584/13 odrzucił skargę Burmistrza Miasta i Gminy [...] - T. K. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w sprawie rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Miasta i Gminy [...].
W uzasadnieniu postanowienia wskazał, iż podstawą prawną wydania zaskarżonej uchwały stanowił art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej w skrócie K.p.a.). Z przepisu tego wynika, że organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) i kierowników gminnych jednostek organizacyjnych, z wyjątkiem spraw określonych w pkt 2 - jest rada gminy. Mając na uwadze powyższe stwierdził, że zaskarżona uchwała została podjęta w odpowiedzi na tzw. skargę powszechną określoną w art. 227 K.p.a. Przedmiotem takiej skargi, zgodnie z powołanym przepisem, może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. Sąd pierwszej instancji wskazał, iż z utrwalonego orzecznictwa sądowego wynika, że na akty i czynności podejmowane na skutek złożenia skargi przewidzianej w art. 227 i następnych K.p.a. nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego, bowiem nie należą one do żadnej z kategorii aktów wymienionych w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej w skrócie P.p.s.a.). Skarga, o której mowa w art. 227 K.p.a. nie jest tożsama ze skargą, o której mowa w ustawie - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Jest ona bowiem odformalizowanym środkiem obrony i ochrony różnych interesów jednostki, który nie daje podstaw do żądania wszczęcia postępowania administracyjnego, ani też nie może stanowić podstawy powództwa lub wniosku zmierzającego do wszczęcia postępowania sądowego. Skargi tego rodzaju są załatwiane w samodzielnym, wewnętrznym i jednoinstancyjnym postępowaniu, kończącym się czynnością faktyczną polegającą na zawiadomieniu skarżącego o sposobie załatwienia sprawy (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 grudnia 1998 r. sygn. akt III SA 1636/97, dostępny w internetowej bazie orzeczeń NSA oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 czerwca 2010 r. sygn. akt I OW 30/10, publ. LEX nr 643335). Sąd pierwszej instancji podkreślił jednocześnie, że uchwały organów jednostek samorządu terytorialnego, podjęte w wyniku rozpoznania skargi wniesionej na podstawie art. 227 K.p.a., nie są uchwałami z zakresu administracji publicznej i z tego również względu nie podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 grudnia 2010 r. sygn. akt II OSK 2389/10, publ. LEX nr 7434217).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
