Wyrok NSA z dnia 16 lipca 2013 r., sygn. I OSK 293/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek, Sędzia del. NSA Tomasz Zbrojewski, Protokolant asystent sędziego Dorota Chromicka, po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. B. K. i M. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lipca 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 476/11 w sprawie ze skargi B. B. K. i M. N. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie przyznania własności czasowej do nieruchomości warszawskiej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 6 lipca 2011 r., I SA/Wa 476/11 oddalił skargę B. B. K. i M. N. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z [...] stycznia 2011 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego.
W uzasadnieniu swego orzeczenia Sąd stwierdził, że rozpatrywanej sprawie przedmiotem kontroli sądowej jest orzeczenie o charakterze procesowym, dotyczące sprawy zawieszenia postępowania administracyjnego. Z tego względu zakres kognicji Sądu w niniejszej sprawie ogranicza się wyłącznie do zagadnienia legalności rozstrzygnięcia w przedmiocie zawieszenia postępowania, a mianowicie, czy Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie rozpatrując wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej postanowieniem tego organu z [...] sierpnia 2009 r. o zawieszeniu z urzędu postępowania w sprawie o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z [...] lipca 2003 r. nr [...], uchylając zaskarżone postanowienie o zawieszeniu z urzędu postępowania administracyjnego prawidłowo zastosowało art. 138 § 2 w związku z art. 144 k.p.a.
Przepis art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. zobowiązuje organ do zawieszenia postępowania, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Zarówno doktryna, jak i orzecznictwo są zgodne co do tego, że powyższa norma dotyczy sytuacji, gdy w toku postępowania administracyjnego wyłoni się zagadnienie, do którego rozstrzygnięcia nie jest właściwy organ prowadzący to postępowanie, a które jest koniecznym warunkiem merytorycznego zakończenia sprawy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty