Wyrok NSA z dnia 31 lipca 2013 r., sygn. II GSK 553/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędziowie Anna Robotowska NSA Tadeusz Cysek (spr.) Protokolant Tomasz Haintze po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. z dnia 15 grudnia 2011 r. sygn. akt II SA/Sz 1054/11 w sprawie ze skargi A. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie zgody na lokalizację obiektu w pasie drogowym oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjne w S. wyrokiem z dnia 15 grudnia 2011 r., II SA/Sz 1054/11, oddalił skargę A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...], w przedmiocie zgody na lokalizację obiektu w pasie drogowym.
Sąd I instancji przyjął za podstawę następujące okoliczności faktyczne.
A. - przedsiębiorca prowadzący działalności gospodarczą pod nazwą "[...]" z siedzibą w S. złożył wniosek o wyrażenie zgody na umieszczenie obiektu niezwiązanego z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego: nośnik reklamowy w formacie "[...]" umieszczony na słupie oświetlenia ulicznego w pasie drogowym drogi powiatowej - ul. K.- nieruchomość oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr geodezyjny [...] - obręb [...] w S.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...], działający z upoważnienie Prezydenta Miasta S., Zastępca Dyrektora do spraw Infrastruktury Drogowej Zarządu Dróg i Transportu Miejskiego w S. (dalej: organ I instancji) odmówił wyrażenia zgody na lokalizację obiektu w pasie drogowym. Uzasadniając swoją decyzję, powołał się na przepisy art. 39 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm., dalej: u.d.p.) i wskazał, iż zasadą jest zakaz lokalizowania w pasie drogowym urządzeń i obiektów, które mogą powodować zagrożenia, o jakich mowa w przepisach. Warunkiem odstąpienia od tego zakazu jest wystąpienie szczególnie uzasadnionych okoliczności, a w niniejszej sprawie nie wskazano na istnienie takowych. Po dokładnej analizie dokumentów załączonych do wniosku m.in. mapki sytuacyjno - wysokościowej w skali 1:500, jak również po przeprowadzeniu oględzin organ ustalił, iż wnioskowana reklama usytuowana byłaby na odcinku drogi o dopuszczalnej prędkości 50 km/h. Wskazał nadto, że reklama usytuowana byłaby na wysokości przystanku komunikacji miejskiej (tramwaju), przy którym to tramwaj ze względu na przebieg torowiska zatrzymuje się w środkowej części jezdni, wysadzając pasażerów bezpośrednio na jezdnię. Sytuacja taka wymusza na kierujących pojazdami zachowanie szczególnej ostrożności. Zdaniem zarządcy drogi usytuowanie reklamy w proponowanym miejscu może doprowadzić do "niezauważenia" przez kierowców zatrzymującego się pojazdu komunikacji miejskiej, a także jego pasażerów, co w konsekwencji może doprowadzić do niebezpiecznych zdarzeń drogowych. Skoro zarządca drogi zobowiązany do zapewnienia jak największego bezpieczeństwo osobom korzystającym z przystanków komunikacji miejskiej, jak również kierującym pojazdami uznał, że bezzasadnym jest lokalizowanie jakichkolwiek obiektów wpływających negatywnie na ich bezpieczeństwo.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
