Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2013 r., sygn. II GSK 1202/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Sędziowie NSA Janusz Zajda del. WSA Inga Gołowska (spr.) Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 8 marca 2012 r. sygn. akt I SA/Ke 80/12 w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
1.Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami administracji.
1.1.Wyrokiem z 8 marca 2012r. sygn. akt: I SA/Ke 80/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. oddalił skargę M. C. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z [...] grudnia 2011r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek od należności składkowych.
1.2.Sąd I instancji podał, że zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych utrzymał w mocy decyzję z [...] października 2011r. odmawiającą M. C. umorzenia odsetek za zwłokę od nieopłaconych składek w łącznej kwocie 37.196,00 zł. Uzasadniając decyzję wskazano, że M. C. prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie małej gastronomii od 17 sierpnia 1998r. do 30 września 2005r. Skarżąca zwróciła się z prośbą o umorzenie zadłużenia wobec ZUS w części obejmującej odsetki za zwłokę, należne od nieopłaconych składek oraz o rozłożenie należności głównej na raty. Wniosek umotywowała trudną sytuacją materialną.
Podejmując rozstrzygnięcie organ wskazał, że zgodnie z treścią art. 28 ust. 2 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej-u.s.u.s.), podstawowym warunkiem umożliwiającym umorzenie jest całkowita nieściągalność należności z tytułu składek, która zachodzi w sytuacjach określonych w art. 28 ust. 3 u.s.u.s., wymienionych szczegółowo w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. W postępowaniu ustalono, że zobowiązana zamieszkuje i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem B., w domu będącym jej własnością. Zamieszkiwana nieruchomość położona jest na posesji o powierzchni 0,1135 ha, zabudowanej domem o pow.64m2. Źródłem utrzymania jest działalność gospodarcza wykonywana przez męża zobowiązanej, przy wykonywaniu której M. C. jest osobą współpracującą. Z bilansu z księgi wynika, że z działalności gospodarczej małżonek zobowiązanej w okresie od 1 stycznia 2011r. do 30 września 2011r. uzyskał kwotę 24.374,53 zł dochodu (przy przychodzie 819.094,45 zł). W 2010r., według zaświadczenia Urzędu Skarbowego, zobowiązana, nie uzyskała żadnego dochodu, zaś jej małżonek uzyskał dochód netto z działalności w kwocie 21.528,86 zł. Zgodnie z rocznymi deklaracjami PIT z działalności mąż zobowiązanej uzyskał: w 2008r.-49.774,11 zł (przy przychodzie 953.943,26 zł), tj. 4.147,00 zł/mc, w 2009r. - 14.16,39 zł (przy przychodzie 987.537,74 zł), tj. 1.209,00 zł/mc, w 2010r. 21.915,06 zł (przy przychodzie 971.422,94 zł), tj. 1.826,00 zł/mc. Zdaniem ZUS analiza osiąganych przychodów i kosztów wskazuje na stosunkowo duży zakres wykonywanej działalności gospodarczej. Na potwierdzenie kosztów związanych z utrzymaniem do wniosku załączono rachunki za prąd i gaz oraz decyzję o wymiarze podatku od nieruchomości. Zobowiązana nie posiada poza składkowymi, innych zobowiązań cywilnoprawnych, które dodatkowo obciążałyby jej budżet domowy. Przedłożona i zgromadzona w sprawie dokumentacja nie potwierdziła trudnej sytuacji materialno - bytowej zobowiązanej. W rodzinie M. C. nie występują problemy zdrowotne skutkujące brakiem możliwości zarobkowania. Nie zostały spełnione przesłanki całkowitej nieściągalności określone art. 28 ust. 3 u.s.u.s., bowiem zobowiązana uzyskuje dochód jako osoba współpracującą przy wykonywaniu działalności przez męża, nadto jest właścicielką nieruchomości. Zdaniem ZUS sytuacja materialno - bytowa zobowiązanej nie może być rozpatrywana w kategoriach ubóstwa czy też zagrożenia egzystencji. ZUS wskazał na fakultatywny charakter instytucji umorzenia. Zakład bowiem może (nie musi) umorzyć należności, jeśli wymienione w cytowanych na wstępie przepisach przesłanki występują w konkretnej sprawie, ale nie jest to obligatoryjne. To organowi rozpatrującemu sprawę pozostawiono do uznania istnienie lub nieistnienie w konkretnej sprawie okoliczności uzasadniających umorzenie zaległości, jak też zakres ewentualnego umorzenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
