Wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2013 r., sygn. II GSK 163/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Sieńczyło - Chlabicz (spr.) Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia del. WSA Piotr Pietrasz Protokolant Szymon Janik po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 4 października 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 696/11 w sprawie ze skargi [...] z siedzibą w [...] na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia patentu na wynalazek oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 4 października 2011 r., o sygn. akt VI SA/Wa 696/11, oddalił skargę [...] na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie unieważnienia patentu na wynalazek.
Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.
I
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. Urząd Patentowy RP, działający w trybie postępowania spornego, po rozpoznaniu sprawy o unieważnienie patentu na wynalazek pt. [...] o numerze [...] udzielonego na rzecz [...] - obecnie [...] (dalej: skarżący, uprawniony) na skutek sprzeciwu uznanego za bezzasadny, wniesionego przez [...] na podstawie art. 246 i 247 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119 poz. 1117 ze zm. - dalej: p.w.p.) oraz art. 10 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (Dz. U. z 1993 r. Nr 26, poz. 117; dalej: u.o.w. lub ustawa o wynalazczości), w związku z art. 315 ust. 3 p.w.p. oraz art. 98 k.p.c., w związku z art. 256 ust. 2 p.w.p., orzekł o unieważnieniu patentu na ww. wynalazek.
W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że w dniu 28 lutego 2008 r. do Urzędu Patentowego został wniesiony przez [...], sprzeciw od decyzji Urzędu Patentowego o udzieleniu na rzecz skarżącego patentu nr [...] na wynalazek pt. [...], które to rozwiązanie sprowadza się w istocie do zastosowania dawki 70 mg kwasu alendronowego do wytwarzania leku do hamowania resorpcji kości w celu zapobiegania lub leczenia osteoporozy, przy czym lek ten jest przystosowany do podawania doustnego zgodnie z ciągłym schematem dawkowania o odstępach między dawkami wynoszącymi tydzień i jest w postaci tabletki (zgodnie z zastrzeżeniem 1), kapsułki (zgodnie zastrzeżeniem 4) oraz w postaci preparatu ciekłego (zgodnie z zastrzeżeniem 6) zawierającego około 70 mg kwasu alendronowego lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli w przeliczeniu na masę aktywnego kwasu alendronowego na dawkę jednostkową.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
