Postanowienie NSA z dnia 2 sierpnia 2013 r., sygn. II FZ 415/13
Prawo pomocy
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 7 marca 2013 r., sygn. akt I SA/Bd 216/12 w przedmiocie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi J. Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 01 lutego 2012 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia postanawia oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
II FZ 415/13
U Z A S A D N I E N I E
Postanowieniem z dnia 7 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Bd 216/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy (dalej: WSA) pozostawił bez rozpoznania wniosek J. Spółki z o.o. w likwidacji z siedzibą w B. (dalej również: skarżąca) o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. (dalej: Dyrektor IS) z dnia 1 lutego 2012 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia. W uzasadnieniu WSA wskazał, że skarżąca wniosła skargę na postanowienie Dyrektora IS w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia. Wraz ze skargą złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, tj. przez zwolnienie od kosztów sądowych w całości i ustanowienie dla niej w tej sprawie pełnomocnika - adwokata z urzędu. Postanowieniem z dnia 30 maja 2012 r. WSA oddalił wniosek o przyznanie prawa pomocy, wskazując w uzasadnieniu, że skarga w tej sprawie, podobnie jak w 91 innych sprawach wraz zawartym w niej wnioskiem o prawo pomocy, jest przejawem nadużycia prawa do sądu i prawa pomocy. Na powyższe postanowienie skarżąca wniosła zażalenie, które zostało oddalone przez Naczelny Sąd Administracyjny. Następnie skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu od skargi w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia. Postanowieniem z dnia 7 grudnia 2012 r. Sąd odrzucił skargę. Ponieważ strona ponownie wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, WSA przesyłając jej urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, wezwał do jego wypełnienia i nadesłania w terminie 7 dni od daty doręczenia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Z powodu niedoręczenia przesyłki zawierającej powyższe wezwanie, została ona złożona w placówce pocztowej, o czym zawiadomiono adresata umieszczając awizo w jego skrzynce pocztowej w dniu 14 grudnia 2012 r. Korespondencja ta z powodu niepodjęcia została powtórnie awizowana w dniu 24 grudnia 2012 r., po czym w wyniku nieodebrania zwrócona została nadawcy w dniu 02 stycznia 2013 r. Mając na zaistniały stan faktyczny, należy stwierdzić, że doręczenie przedmiotowej przesyłki nastąpiło w dniu 28 grudnia 2012 r., czyli z upływem 14. dnia od dnia złożenia pisma w placówce pocztowej. Postanowieniem z 7 marca 2013 r. WSA pozostawił wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym bez rozpoznania, wskazując jednocześnie, że zgodnie z art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej: "p.p.s.a."), w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 65-72, pismo składa się na okres czternastu dni w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia określonego w § 2 (§ 1). Zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy w terminie siedmiu dni od dnia pozostawienia zawiadomienia, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe (§ 2). W przypadku niepodjęcia pisma w terminie, o którym mowa w § 2, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od dnia pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy (§ 3). Doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1 (§ 4). Mając na uwadze wskazany art. 73 p.p.s.a. oraz zaistniały stan faktyczny, WSA stwierdził, że doręczenie przesyłki zawierającej wezwanie wypełnienia i nadesłania formularza PPP nastąpiło w dniu 28 grudnia 2012 r., czyli z upływem 14. dnia od dnia złożenia pisma w placówce pocztowej. Z akt sprawy wynika, iż w wyznaczonym przez Sąd terminie 7-dniowym, liczonym od dnia 28 grudnia 2012 r., skarżąca nie nadesłała wypełnionego wniosku o przyznanie prawa pomocy. Reasumując na podstawie akt sprawy WSA ustalił, że skarżąca pomimo wezwania do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez złożenie go na urzędowym formularzu nie uzupełniła braków w zakreślonym, siedmiodniowym terminie, wobec czego wniosek na podstawie art. 257 p.p.s.a. pozostawił bez rozpoznania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
