Wyrok NSA z dnia 11 czerwca 2013 r., sygn. I FSK 1080/12
Funkcją przepisu art. 141 § 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest umożliwienie stronom postępowania i Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu prześledzenie toku rozumowania sądu I instancji i jego zweryfikowanie.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Artur Mudrecki, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S.Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 marca 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 264/11 w sprawie ze skargi S.Ś. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 15 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz S.Ś. kwotę 3.450 zł (słownie: trzy tysiące czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 marca 2012 r., sygn. akt III SA/Gl 264/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę S.Ś. (dalej: "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 15 grudnia 2010 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r..
2.1. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku sąd I instancji wskazał, że Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 24 kwietnia 2009 r. określające wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r. w kwocie 81.769 zł. Organ odwoławczy jako podstawę prawną wskazał art. 233 § 1 pkt. 1, art. 13 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm. dalej: "O.p.").
2.2. Przedmiotem działalności gospodarczej skarżącego była sprzedaż hurtowa wyrobów stalowych, zakup i sprzedaż wyrobów stalowych, takich jak bloki stalowe (kęsiska, wlewki) oraz rury. Skarżący nie posiadał własnej bazy magazynowej i transportowej. W deklaracji VAT-7 za grudzień 2005 r. podatnik wykazał kwotę podatku od towarów i usług podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego w wysokości 11.857 zł, a następnie 20 marca 2008 r. złożył korektę tej deklaracji wykazując kwotę podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego w wysokości 18.829 zł. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej stwierdził, że podatnik w rozliczeniu za grudzień 2005 r. zawyżył podatek naliczony o kwotę 62.940 zł, wynikający z faktur dokumentujących czynności, które nie zostały dokonane. Następnie przedstawił sposób prowadzenia działalności gospodarczej przez skarżącego. Jeśli chodzi o obrót blokami stalowymi, sprzedającym był "S." sp. z o.o. w S., następnie skarżący wystawiał faktury sprzedaży dla "G." S.A. w S. Nie stwierdzono żadnej transakcji zakupu i sprzedaży udokumentowanej fakturami VAT pomiędzy podatnikiem, a Przedsiębiorstwem Walcownia Rur "R." sp. z o.o. w C. Obrót rurami stalowymi odbywał się na podobnych zasadach jak obrót blokami stalowymi, przy czym transakcje zawierano również z "I." S.A. Z., "D." Spółka Jawna w T. Skarżący kupował bloki stalowe od spółki "S." na podstawie zamówień, przedmiotem których były kęsiska zwane wlewkami lub blokami stalowymi. Spółka "S." była bezpośrednim odbiorcą bloków stalowych z Huty "P." w S. i jej przedstawicielem na terenie Polski. Bloki stalowe były dostarczane koleją z huty w Słowacji na bocznicę kolejową w Hucie "C." Atesty - świadectwa odbioru materiału, dołączone do faktur VAT zawierały skład chemiczny materiału, jego właściwości mechaniczne oraz inne dane wymagane przez normy dla danego materiału. Skarżący po nabyciu bloków stalowych od "S." sprzedawał je w tym samym dniu lub następnym kolejnemu nabywcy, obrót rurami odbywał się na podobnych zasadach. W deklaracji VAT-7 za grudzień 2005 r. podatnik wykazał kwotę podatku naliczonego do odliczenia w wysokości 1.289.091 zł. Na początku miesiąca podatnik nie posiadał towarów handlowych, pierwsze zakupy bloków stalowych udokumentowano fakturą VAT z 1 grudnia 2005 r., a ostatnie zakupy udokumentowano fakturą z 16 grudnia 2005 r. Ponadto fakturami VAT wystawionymi przez "G." S.A. oraz "I." i "D." udokumentowano zakup rur stalowych. W fakturach zakupu bloków stalowych wskazano numer i datę wystawienia dokumentu WZ dotyczącego wydania towaru, daty były takie same. Podatnik nie posiadał dokumentów WZ wskazanych w fakturach. Podatnik nie sporządzał w 2005 r. żadnych własnych dokumentów magazynowych i produkcyjnych (dokumenty PZ, WZ, RW, PW). Nie stwierdzono również żadnych zapisów na kontach księgowych zespołu 3 i 6 związanych z rozliczeniami ilościowo-wartościowymi towarów handlowych oraz materiałów i półproduktów kierowanych do dalszego przerobu lub poddawanych procesom. Podatnik nie posiadał magazynu materiałów, jak również magazynu towarów handlowych. W grudniu 2005 r. skarżący dokonał odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup usług w postaci usuwania wad powierzchniowych, szlifowania powierzchni bloków stalowych oraz oceny bloków stalowych, kontroli i sprawdzania izolacji, znakowania i przenoszenia znakowania oraz sprawdzania i wykańczania końcówek izolacji rur zakupionych rur. Te faktury wystawiły podmioty: "A." A.G., PHU "C." K.A., Firma Eksport-Import "G." G.Ś. Według podatnika, te usługi były wykonywane w miejscu rozładunku materiału - na terenie "R." sp. z o.o. w C. Swoje zobowiązania z tego tytułu skarżący regulował gotówką w terminach zapłaty wskazanych w fakturach. Przedmiotowe usługi były wykonywane w wykonaniu umów, które strony zawarły wcześniej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
