Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2013 r., sygn. II FSK 1925/11
Podstawą orzekania przez wojewódzki sąd administracyjny, co do zasady (art.133 § 1 p.p.s.a.) są akta sprawy, a więc również przesłane przez organ administracji publicznej wraz z odpowiedzią na skargę akta sprawy administracyjnej(podatkowej).Oceniając prawidłowość postępowania, poprzedzającego wydanie zaskarżonego aktu bądź dokonanie zaskarżonej czynności, sąd ma zatem obowiązek zapoznać się z treścią akt administracyjnych.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędziowie: NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.), NSA Sławomir Presnarowicz, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Lu 681/10 w sprawie ze skargi J. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 14 czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie straty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie, 2) zasądza od J. T. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 370 (trzysta siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 28 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Lu 681/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w sprawie ze skargi J. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 14 czerwca 2010 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. uchylił zaskarżoną decyzję oraz orzekł, iż nie podlega ona wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się wyroku.
Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez Sąd pierwszej instancji, stanie faktycznym:
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w L., po rozpatrzeniu odwołania J. T.(dalej: "skarżący"), na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), powoływanej dalej jako: "O.p.", uchylił decyzję organu podatkowego pierwszej instancji w całości i określił podatnikowi stratę z pozarolniczej działalności za 2006 r. w wysokości 12.692,99 zł. W uzasadnieniu wskazał, że podatnik w 2006 r. prowadził działalność gospodarczą, której przedmiotem był transport drogowy towarów. Następnie sprzedał tabor samochodowy: trzy ciągniki siodłowe, trzy naczepy. Porównanie zastosowanych cen sprzedaży z cenami rynkowymi wykazało rażące różnice, a podatnik został wezwany na podstawie art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), powoływanej dalej jako: "u.p.d.o.f.", do zmiany wartości rynkowej lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej taboru samochodowego sprzedanego w 2006 r. W odpowiedzi wskazał na zły stan techniczny sprzedanego taboru samochodowego. Do podwyższenia wartości przedmiotu sprzedaży wezwano także kupujących (z wyjątkiem kontrahenta ukraińskiego), którzy nie podwyższyli wartości przedmiotu sprzedaży, odwołując się do złego stanu technicznego. Różnice między cenami wykazanymi w fakturach sprzedaży a cenami rynkowymi według wydawnictwa INFO- EKSPERT przedstawiały się następująco:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
