Wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2013 r., sygn. II FSK 1039/11
Sformułowana w sposób ogólny treść art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej, w którym to przepisie ustawodawca używa tak nieostrych pojęć jak "ważny interes podatnika", czy "interes publiczny", nie daje podstaw do przyjęcia, że istnieje ściśle określony katalog przesłanek, okoliczności, zdarzeń, czy powodów (ani też z góry określona ich hierarchia), którymi należy kierować się przy rozstrzyganiu spraw na podstawie tego przepisu. W każdym więc przypadku ich analiza musi być dokonywana w oparciu o całokształt okoliczności istniejących w konkretnej sprawie.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 września 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 542/10 w sprawie ze skargi Z. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 26 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych za lata 2004-2008 wraz z odsetkami za zwłokę 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W., 3) przyznaje od Skarbu Państwa - z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu - radcy prawnemu J. P. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych wraz z należnym podatkiem od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 września 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 542/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Z. S. - zwanego dalej "Skarżącym", na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 26 lutego 2010 r. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych.
Przedstawiając w uzasadnieniu powyższego wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Skarżący wystąpił do organu podatkowego z wnioskiem o umorzenie zaległości podatkowych, powstałych w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej, wskazując na wysoki koszt utrzymania firmy i trudną sytuacją finansową, będącą wynikiem jego choroby, podkreślając, iż posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności i że otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny (153 zł). Wyjaśnił, że na jego i żony utrzymaniu pozostawali do końca 2007 r. syn i córka (oboje studiujący). Zaznaczył, iż trudna sytuacja rodziny zmusiła syna do rezygnacji ze studiów i podjęcia za ojca, jako jego pełnomocnik - działalności gospodarczej. Dodał, że osiągany z działalności gospodarczej przychód pozwalał jedynie na pokrycie podstawowych wydatków związanych z utrzymaniem rodziny i kontynuowaniem działalności oraz załączył formularz oświadczenia podmiotu ubiegającego się o pomoc de minimis. W oświadczeniu o stanie majątkowym Skarżący wykazał, iż: z działalności gospodarczej uzyskuje miesięczne dochody w kwocie 900 zł netto, miesięczne dochody żony ze świadczenia emerytalnego kształtują się na poziomie 1 374,39 zł netto, ponosi stałe miesięczne wydatki (woda, energia, podatek od nieruchomości) w kwocie 445,67 zł, spłaca raty za samochód (1 471,60 zł) i opłaca wysokie rachunki telefoniczne (400 zł).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
