Postanowienie NSA z dnia 9 października 2012 r., sygn. I OSK 1872/12
Odrzucenie skargi
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędzia del. WSA Jacek Fronczyk Protokolant st. inspektor sądowy Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 9 października 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 marca 2008 r. sygn. akt II SAB/Wa 21/08 w sprawie ze skargi A. K. na bezczynność Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w przedmiocie powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
A. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej polegającą na niepowołaniu go przez Prezydenta RP na urząd sędziego Sądu Rejonowego w J. G. Wniósł o zobowiązanie Prezydenta RP do usunięcia stanu bezczynności poprzez wykonanie obowiązku polegającego na wydaniu postanowienia o powołaniu skarżącego na urząd sędziego, stosownie do art. 55 ust. 1 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych w zw. z art. 179 Konstytucji RP.
W uzasadnieniu skarżący podał, że w 2005 r. złożył wniosek o powołanie na wolne stanowisko sędziego Sądu Rejonowego w J. G. Oświadczył, że jego kandydatura po pozytywnym zaopiniowaniu przez Zgromadzenie Ogólne Sędziów została przedstawiona Ministrowi Sprawiedliwości, a następnie Krajowej Radzie Sądownictwa. W dniu 20 sierpnia 2007 r. skarżący powziął informację o piśmie z Kancelarii Prezydenta skierowanym do Krajowej Rady Sądownictwa o "nieskorzystaniu przez Prezydenta z konstytucyjnej prerogatywy" w zakresie powołania skarżącego do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 11 marca 2008 r. sygn. akt II SAB/Wa 21/08 odrzucił skargę A. K. na bezczynność Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w przedmiocie powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego. W uzasadnieniu Sąd wywodził, że zgodnie z art. 184 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), Naczelny Sąd Administracyjny oraz inne sądy administracyjne sprawują, w zakresie określonym w ustawie, kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta obejmuje również orzekanie o zgodności z ustawami uchwał organów samorządu terytorialnego i aktów normatywnych terenowych organów administracji rządowej. Stosownie zaś do art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Kontrola, o której mowa w § 1, sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Przepis art. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), która normuje postępowanie sądowe w sprawach z zakresu kontroli działalności administracji publicznej oraz w innych sprawach, do których jego przepisy stosuje się z mocy ustaw szczególnych (sprawy sądowoadministracyjne) stanowi natomiast, że do rozpoznawania spraw sądowoadministracyjnych powołane są sądy administracyjne.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
