Wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. II OSK 1543/11
Dnia 19 grudnia 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie: sędzia NSA Jerzy Bujko (spr.) sędzia del. WSA Mariola Kowalska Protokolant Anna Połoczańska po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. Sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2011 r. sygn. akt IV SA/Wa 243/11 w sprawie ze skargi H. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 marca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę H. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] grudnia 2010 r. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie galerii fotograficznej o trzech kondygnacjach podziemnych i jednej nadziemnej (stanowiącej wejście główne i wyjścia ewakuacyjne), na działce nr ew. [...] w obrębie [...] położonej przy ul. K. w Dzielnicy Ś. w Warszawie.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją z dnia [...] lipca 2010 r. wydaną na wniosek Y. Sp. z o.o. z W., Prezydent m.st. Warszawy ustalił warunki zabudowy dla przedmiotowej inwestycji.
Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie, po rozpoznaniu odwołania H. Sp. z o. o., na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a., uchyliło decyzję organu I instancji w części zawartej w punkcie 2.1 kropka pierwsza oraz w załączniku graficznym nr 1 "nieprzekraczalna linia nowej zabudowy" i w tym zakresie orzekło: "obowiązująca linia nowej zabudowy", w pozostałej części utrzymało decyzję w mocy. Organ stwierdził, że wyznaczenie obowiązującej linii nowej zabudowy w przypadku braku planu miejscowego nie oznacza konieczności zlokalizowania planowanej inwestycji wzdłuż tej linii. Szczegółowa lokalizacja planowanego obiektu może nastąpić dopiero na etapie postępowania o pozwolenie na budowę, po ustaleniu czy dana lokalizacja nie koliduje z istniejącą zielenią lub uzbrojeniem terenu. Odnosząc się do pozostałych zarzutów podniesionych w odwołaniu Kolegium wskazało, że organ I instancji określił maksymalny wskaźnika powierzchni nowej zabudowy nadziemnej w stosunku do powierzchni działki - 0,40, maksymalną szerokość elewacji frontowej od ul. K. - 30 m, maksymalną wysokości nadziemnej części zabudowy - wejścia do galerii, która nie może przekroczyć 4,5 m. Stwierdził, że planowana inwestycja polegająca na budowie galerii fotograficznej spełnia warunek zachowania ładu przestrzennego. Ponadto organ zgodził się z poglądem wyrażonym w decyzji organu I instancji, że obszar na którym planowana jest inwestycja należy chronić ze względu na jego walory krajobrazowe i aspekt historyczny. Walory powyższe powodują również potrzebę zagospodarowania terenu poprzez sytuowanie w tym rejonie obiektów o niewielkiej skali architektonicznej, z przeznaczeniem na usługi np. kultury lub gastronomi. Niesłusznym byłoby więc odniesienia się do otaczającej zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej czy usługowej. Organ wyjaśnił także, że ustalony maksymalny wskaźnik ilości miejsc parkingowych na 1000 m2 powierzchni użytkowej i handlu wynika z obowiązującego Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy z 2006 r. Wskazał, że techniczne zagadnienia, dotyczące planowanej inwestycji, nie są przedmiotem postępowania o ustalenie warunków zabudowy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
