Wyrok NSA z dnia 14 listopada 2012 r., sygn. I OSK 1200/11
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon (spr.) sędzia del. WSA Agnieszka Miernik Protokolant asystent sędziego Dorota Chromicka po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. M. i innych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 259/11 w sprawie ze skargi Gminy Wolsztyn na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie reformy rolnej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Gminy Wolsztyn na rzecz skarżących kasacyjnie solidarnie kwotę 1347 (tysiąc trzysta czterdzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 259/11, uchylił zaskarżoną przez Gminę Wolsztyn, decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2008 r. w przedmiocie reformy rolnej.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach sprawy:
Wojewoda Wielkopolski decyzją z dnia [...] października 2004 r. stwierdził, że nieruchomość oznaczona obecnie jako działki o numerach ew. 408, 410, 438, 440 i 386, o łącznej pow. 18,1386 ha, stanowiąca zespół pałacowo-parkowy położony w Wolsztynie, nie podpadała pod działanie przepisów art. 2 ust.1 lit. e/ dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz.U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13).
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r., po rozpatrzeniu odwołania Burmistrza Wolsztyna, utrzymał w mocy decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] października 2004 r.
W uzasadnieniu Minister podał, że z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, iż w skład przejmowanego majątku o pow. całkowitej 1290,1366 ha wchodził zespół pałacowo-parkowy. W dniu przejścia pałac był spalony i opuszczony, a wobec tego nie mógł być i nie był wykorzystywany na cele reformy rolnej. O odbudowie pałacu zadecydowano dopiero w 1960 r., z przeznaczeniem go na Wojewódzki Ośrodek Sportu i Rekreacji wraz z Domem Turysty i restauracją. W ocenie Ministra pałac nie nadawał się do realizacji celów dekretu PKWN i nie był na te cele wykorzystywany, zatem nie podpadał pod działanie przedmiotowego dekretu. Zespół składał się z parku, w którego wschodniej części usytuowany był dwór oraz z podwórza gospodarczego umieszczonego na południowy wschód od parku oraz z kolonii mieszkalnej. Organ wskazał, że poszczególne części majątku były od siebie fizycznie oddzielone płotem, murem, drogą, siatką i rowem, co pozwalało na wyodrębnienie z całego majątku części: dworsko-pałacowej, podwórza gospodarczego i kolonii mieszkalnej dla pracowników rolnych. Organ odwoławczy podzielił stanowisko organu pierwszej instancji, iż wzajemne usytuowanie obiektów wchodzących w skład majątku pozwalało na wyodrębnienie części nie związanej z gospodarstwem rolnym i przyjęcie, że gospodarstwo rolne w majątku "Komorowo" mogło prawidłowo funkcjonować bez zespołu pałacowo-parkowego, z uwagi na brak związku funkcjonalnego między tymi częściami nieruchomości. Zebrana w sprawie dokumentacja oraz spójne zeznania świadków pozwalają - w ocenie organu odwoławczego - na przyjęcie, że zespół pałacowo-parkowy był wyodrębniony od gospodarstwa rolnego, za czym przemawia rozdzielność poszczególnych jego części, pożar pałacu, funkcja pełniona przez dwór jako miejsca wypoczynku oraz zamieszkania wyłącznie dla rodziny M. i M., brak przeznaczenia rolniczego i znaczenia dla gospodarki rolnej majątku. Organ nadto podkreślił, iż jakkolwiek właściciel majątku posiadał wszystkie władcze kompetencje w stosunku do swojego majątku ziemskiego, to jednak zatrudnienie zarządcy pozwalało na przyjęcie, iż wszelkie funkcje decyzyjne związane z bieżącym jego funkcjonowaniem były podejmowane poza terenem dworu. Organ naczelny powołując się na liczne orzecznictwo stwierdził, że pomiędzy nieruchomością ziemską a zespołem pałacowo-parkowym nie istniał ścisły i nierozerwalny związek, nie były współzależne, zespół pałacowo-parkowy mógł funkcjonować w oderwaniu od reszty przedmiotowych dóbr ziemskich.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
