Wyrok NSA z dnia 11 października 2012 r., sygn. II OSK 1089/11
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak Sędziowie Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędzia del. WSA Robert Sawuła (spr.) Protokolant asystent Katarzyna Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 11 października 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej C. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 27 października 2010 r. sygn. akt II SA/Bd 910/10 w sprawie ze skargi C. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...], 3. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz C. S. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
II OSK 1089/11
U Z A S A D N I E N I E
Wyrokiem z 27 października 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej jako "WSA") w Bydgoszczy oddalił skargę C. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie (dalej: "Kierownik Urzędu") z [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej. Wyrok ten wydano w następującym stanie sprawy:
Po rozpatrzeniu podania C. S. decyzją z [...] marca 2010 r. nr [...], Kierownik Urzędu odmówił wnioskodawcy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego określonego w ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 ze zm., dalej: "ustawa o świadczeniu (...)"). Organ uznał bowiem, że strona w okresie okupacji wykonywała pracę przymusową, jednak w pobliżu stałego miejsca zamieszkania. Zatem praca ta nie przybrała formy szczególnie dotkliwej, tzn. nie była połączona z wysiedleniem (przymusową zmianą miejsca pobytu) i "wyrwaniem" z dotychczasowego środowiska. W rozumieniu art. 2 pkt 2 lit. a) w/w ustawy przez represję rozumieć należało deportację (wywiezienie) do pracy przymusowej na okres co najmniej 6 miesięcy z terytorium państwa polskiego, w jego granicach sprzed 1 września 1939 r. na terytorium III Rzeszy i terenów przez nią okupowanych w okresie wojny w latach 1939 - 1945, a wskutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 grudnia 2009 r. sygn. akt K 49/07, deportacji dokonanej również w granicach przedwojennego państwa polskiego. W trakcie toczącego się postępowania wnioskodawca poinformował Kierownika Urzędu, że z uwagi na swój wiek i odległość między miejscem zamieszkania a siedzibą Stowarzyszenia Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszę, wnosi o rozpoznawanie swego wniosku bez opinii w/w stowarzyszenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
