Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2012 r., sygn. II OSK 2151/10
Organy uprawnione do wydawania pozwoleń na broń muszą brać pod uwagę nie tylko subiektywnie pojmowany interes konkretnego obywatela, ale także mieć wzgląd na interes bezpieczeństwa i porządku publicznego. Ten wzgląd zaś dyktuje konieczność ścisłej reglamentacji pozwoleń na broń (zwłaszcza broń palną, której użycie w każdym przypadku zagraża zdrowiu lub życiu innych osób), tj. wydawanie ich tylko w sytuacjach uznanych za szczególne.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia del. WSA Wanda Zielińska-Baran Protokolant Andrzej Nędzarek po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. D. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia [...] czerwca 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 260/10 w sprawie ze skargi A. D. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną bojową 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. D. S. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 15 czerwca 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 260/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2009 r. w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną bojową.
W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd podał, iż decyzją z dnia [...] września 2009r. nr [...] Komendant Wojewódzki Policji w Katowicach odmówił A. S. wydania pozwolenia na broń palną bojową do ochrony osobistej. Komendant Główny Policji, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) oraz art. 10 ust. 1 i 3 pkt 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 z późn. zm.) - po rozpoznaniu odwołania A. S. - decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy stwierdził m.in., że z art. 10 ust. 1 ustawy o broni i amunicji wynika, że organy Policji wydają pozwolenie na broń, jeżeli okoliczności, na które powołuje się osoba ubiegająca się o pozwolenie uzasadniają jego wydanie, tzn. gdy wnioskodawca dowiedzie istnienie stałego, realnego i ponadprzeciętnego zagrożenia życia i zdrowia. A. S. wniosek uzasadniła prowadzeniem działalności gospodarczej i bardzo częstym przewożeniem znacznych kwot pieniężnych, a nadto obawą o bezpieczeństwo własne oraz córki, którą samotnie wychowuje. W ocenie organu odwoławczego, organ I instancji zasadnie uznał, iż przedstawione przez wnioskodawczynię argumenty nie uzasadniają wydania pozwolenia na broń. Przekonanie A. S. o grożącym niebezpieczeństwie ma subiektywny charakter, co potwierdza jej oświadczenie, iż o pozwolenie na broń ubiega się prewencyjnie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
