Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2012 r., sygn. II GSK 391/11
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędziowie NSA Joanna Kabat - Rembelska Joanna Sieńczyło - Chlabicz Protokolant Anna Ważbińska po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 24 września 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 1123/10 w sprawie ze skargi G. S.A. w W. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę G. S.A. w W. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] marca 2010 r. w przedmiocie częściowej odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy.
Referując stan faktyczny sprawy, Sąd I instancji wskazał, że decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. Urząd Patentowy odmówił udzielenia prawa ochronnego na słowny znak towarowy ERAFISH zgłoszony dnia [...] maja 2008 r. za numerem [...], w części dotyczącej wszystkich towarów w klasie 29, tj. "żywność konserwowana z ryb zawarta w tej klasie". Jako powód odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy organ wskazał, że zgłaszany znak towarowy jest podobny do znaku wspólnotowego słowno - graficznego EVRAFISH zarejestrowanego z pierwszeństwem od dnia [...] marca 2006 r., pod numerem [...] na rzecz P.W. S. A. B. Spółka Jawna P., przeznaczonego do oznaczania m.in. towarów w klasie 29.
Utrzymując w mocy pierwotną decyzję, Urząd Patentowy wskazał, że stosownie do przepisu art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. nr 119 poz. 1117 z 2003 r. ze zm.; dalej Pwp.) nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy identyczny lub podobny do znaku towarowego, na który udzielono prawa ochronnego dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, polegające w szczególności na ryzyku skojarzenia zgłoszonego znaku ze znakiem wcześniejszym. Jak wyjaśnił dalej organ, ustalenie ryzyka wprowadzenia w błąd konsumentów jest wypadkową podobieństwa towarów i podobieństwa oznaczeń, które w przypadku znaku zgłoszonego jest bezsporne; znak ERAFISH jest podobny w płaszczyźnie wizualnej, fonetycznej i znaczeniowej do znaku EVRAFISH zarejestrowanego z wcześniejszym pierwszeństwem. Ryzyko konfuzji jest tym większe, że oba znaki zostały wykorzystane do oznaczenia tożsamych towarów adresowanych do tych samych nabywców i służących zaspokojeniu tych samych potrzeb konsumenckich. Podobieństwo znaku zgłoszonego do znaku z wcześniejszym pierwszeństwem widoczne jest zarówno w warstwie pisemnej jak i fonetycznej, ponieważ znak zgłoszony (ERAFISH) zawiera w całości słowo zbliżone do znaku towarowego zarejestrowanego (EVRAFISH). Ryzyko wprowadzenia w błąd w takiej sytuacji polega na możliwości stwierdzenia przez potencjalnego odbiorcę, że zgłoszony znak stanowi "odświeżenie" starego znaku czy rozpoczęcie nowej serii znaków towarowych. Fakt, że znak zarejestrowany z pierwszeństwem jest oznaczeniem słowno-graficznym nie może podważyć wyniku oceny prawdopodobieństwa wprowadzenia odbiorców w błąd. Przeciętny odbiorca zazwyczaj nie analizuje poszczególnych elementów znaku, lecz odbiera znak na podstawie ogólnego wrażenia, w którym decydujące znaczenie mają główne i zbieżne elementy porównywanych oznaczeń.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
