Wyrok NSA z dnia 23 marca 2012 r., sygn. II GSK 192/11
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Urszula Raczkiewicz Sędzia del. WSA Wojciech Kręcisz (spr.) Protokolant Bogusław Piszko po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 15 października 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 1139/10 w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o rybołówstwie oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z 15 października 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 1139/10 oddalił skargę M. B. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z [...] maja 2010 r., nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej.
Sąd pierwszej instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.
Okręgowy Inspektor Rybołówstwa Morskiego w G. decyzją z [...] września 2008 r., znak: [...] wymierzył kapitanowi statku rybackiego [...] M. B. karę pieniężną w wysokości 2000 zł, za to że będąc kapitanem statku rybackiego o długości całkowitej mniejszej niż 10 m, podczas rejsu połowowego zakończonego w porcie J. w dniu [...] października 2007 r. prowadził ukierunkowane połowy dorszy naruszając tym samym przepis art. 2 Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 804/2007 z 9 lipca 2007 r. ustanawiającego zakaz połowów dorsza w Morzu Bałtyckim (podobszary 25 - 32, wody WE ) przez statki pływające pod banderą polską (Dz. U. UE L 180 z 10 lipca 2007 r.).
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi po rozpatrzeniu odwołania M. B. decyzją z [...] września 2009 r., znak: [...] uchylił powyższą decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji, wskazując na błędną podstawę prawną ukarania tj. § 4 pkt 39 rozporządzenia Ministra Polityki i Rozwoju wsi z 21 kwietnia 2005 r. w sprawie wysokości kar pieniężnych za naruszenia przepisów o rybołówstwie (Dz. U. Nr 76, poz. 671 ze zm.). Zdaniem organu odwoławczego, zamiast wskazanego przepisu w rozpoznawanej sprawie zastosowanie miał § 4 pkt 21 powołanego rozporządzenia. Ponadto wskazał, że Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 7 lipca 2009 r., sygn. akt K 13/08 orzekł, że § 3 pkt 39 rozporządzenia jest niezgody z art. 2 Konstytucji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
