Wyrok NSA z dnia 7 grudnia 2012 r., sygn. I FSK 89/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 29 września 2011 r. sygn. akt I SA/Go 426/11 w sprawie ze skargi J. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 30 marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2007 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gorzowie Wielkopolskim, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Z. na rzecz J. L. kwotę 2.462 zł (słownie: dwa tysiące czterysta sześćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.
1.1.Wyrokiem z dnia 29 września 2011r. sygn. akt I SA/Go 426/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. (dalej: Sąd I instancji) oddalił skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. (dalej: organ odwoławczy) z dnia 30 marca 2011r. nr PP/4407-0081/10 uchylającą w całości decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Z. z dnia 4 października 2010r. Nr [...] i określającą J. L. (dalej: skarżący) wysokość podatku od towarów i usług (dalej: VAT) za styczeń 2007r. w kwocie 37.435 zł.
1.2. W przedstawionym stanie faktycznym przez Sąd I instancji wskazano, że Spółka z.o.o. E. (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą od dnia 20 grudnia 2006r., w zakresie sprzedaży detalicznej i hurtowej ogumienia oraz stalowych i aluminiowych felg samochodowych, działalności usługowej w zakresie wymiany i naprawy ogumienia, mechaniki samochodowej, sprzedaży i wymiany olejów samochodowych i akumulatorów oraz mycia samochodów. Działalność jest prowadzona w G. przy ulicy M. oraz przy Placu J., w budynkach, budowlach i na gruntach wydzierżawianych od firmy E. J. L. na podstawie umowy dzierżawy z dnia 31 grudnia 2006r. Uchwałą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników E. Spółka z o.o. Nr 3 z dnia 31 grudnia 2006r., podniesiono kapitał zakładowy Spółki do kwoty 3.250.000,00 zł poprzez utworzenie nowych 6400 udziałów po 500 zł każdy, które w całości zostały objęte przez skarżącego. Zgodnie z uchwałą, udziały zostały pokryte wniesionym aportem. Wkład niepieniężny obejmował m.in. składniki majątkowe wycenione przez rzeczoznawcę. Zgodnie z zapisem zawartym w operacie szacunkowym wycena obejmowała środki trwałe i nietrwałe będące własnością firmy E. J. L., znajdujące się na terenie stacji obsługi samochodów przy ul. J. i ul. M. w G. Łączna wartość wnoszonego przez skarżącego przedsiębiorstwa na dzień 31 grudnia 2006r. wyniosła: aktywa - 4.738.304,10 zł.; pasywa - 1.488.216,11 zł. wartość aktywów netto - 3.250.087,99 zł; objęty kapitał zakładowy - 3.200.000,00zł. Strony ustaliły również, że Spółka będzie korzystać ze znaku firmowego "E.", domeny internetowej oraz przejmie pracowników na zasadach art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). Z kolei po zweryfikowaniu sprawozdania finansowego łączna wartość wniesionych przez skarżącego składników przedsiębiorstwa po korekcie wyniosła: aktywa - 4.901.685,04 zł.; pasywa - 1.479.838,26 zł. wartość aktywów netto - 3.421.846,78 zł; objęty kapitał zakładowy - 3.200.000,00zł. Organ podatkowy I instancji ustalił, że w dniu 31 grudnia 2006r. skarżący wniósł do Spółki w formie wkładu niepieniężnego środki trwałe oraz wyposażenie o wartości 178.557,66zł (wg operatu po zaokrągleniu 178.500,00 zł), która to wartość nie została przekazana na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki. Przekazanie składników majątku powyżej wartości nominalnej udziałów było konsekwencją nie zsumowania przez rzeczoznawcę w operacie szacunkowym wartości następujących środków trwałych i wyposażenia znajdujących się w obiekcie przy ul. M. Podkreślił, że z wyjaśnień skarżącego wynikało, iż błąd został stwierdzony w Spółce, podczas wprowadzania do ewidencji poszczególnych środków trwałych znajdujących się na terenie obiektu przy ul. M. Środki te Spółka przyjęła do ewidencji środków trwałych w wartościach początkowych wynikających z wyceny, dowodami OT, pod datą 31 grudnia 2006r. Środki o niskiej wartości przyjęto pod datą 1 stycznia 2007r. z uwagi na właściwości systemu (automatycznie dokonuje odpisów amortyzacyjnych środków o niskiej wartości w miesiącu oddania do używania). Pozostałe składniki przyjęto na wyposażenie Spółki. Ustalona przez rzeczoznawcę w operacie szacunkowym łączna wartość składników majątkowych obiektu przy ul. M., będących przedmiotem aportu, została błędnie zsumowana (oczywista omyłka rachunkowa). Rzeczoznawca uznał swój błąd i poprawił łączną wartość w operacie nie zmieniając żadnych innych danych. Po korekcie, łączna wartość wyposażenia obiektu przy ul. M. wyniosła 235.613,00 zł. (po zaokrągleniu 235.600,00 zł.) w tym 178.557,66 zł środki trwałe i wyposażenie ujęte w ewidencjach Spółki. W dniu 29 marca 2007r. Zarząd Spółki podjął decyzję o wypłaceniu w gotówce nadwyżki wartości przejętego przez Spółkę majątku nad wartością objętych udziałów przez wnoszącego - skarżącego według rozliczenia: wartość wniesionego majątku - 3.421.849,78 zł.; wartość objętych udziałów - 3.200.000,00zł. nadwyżka podlegająca zwrotowi - 221.849,78 zł. Nadwyżkę przekazano na konto skarżącego dwoma przelewami bankowymi - z dnia 30 marca 2007r. i z dnia 1 maja 2007r. w kwotach (odpowiednio) 100.000,00 zł. i 121.849,78 zł. Na wysokość zwróconej kwoty składała się m. in. wartość składników majątkowych wniesionych do Spółki przez firmę E. J. L. w wysokości nie uwzględnionej w aporcie i nie pokrytej udziałami tj. 178.557,66 zł. Wobec powyższego organ podatkowy I instancji stwierdził, że przekazana przez Spółkę firmie E. J. L. kwota w wysokości odpowiadającej równowartości wniesionych składników majątkowych tj. 178.557,66 zł. stanowi zapłatę za te składniki. Organ podatkowy I instancji oceniając zgromadzony materiał stwierdził, iż niedopuszczalną jest sytuacja, w której wkład wnoszony przez wspólnika do spółki przedstawiałby niższą wartość, niż wartość nominalna otrzymanych przez niego za ten wkład udziałów. Sytuacja odwrotna jest dopuszczalna i pozostaje w zgodzie z tym przepisem. W takim przypadku, jeżeli udział obejmowany jest po cenie wyższej od wartości nominalnej wydanych za wkład udziałów, to nadwyżkę przelewa się do kapitału zapasowego spółki, która wkład taki uzyskała. Spółka nie ujęła stwierdzonej nadwyżki wartości rynkowej wnoszonego aportu nad wartością nominalną udziałów na koncie "kapitał zapasowy" tylko dokonała jej gotówkowego rozliczenia. Taki sposób rozliczenia nadwyżki wniesionych składników majątkowych stanowi odpłatne zbycie tych składników do Spółki przez E. J. L., a przekazana przez Spółkę firmie E. J. L. kwota, w wysokości odpowiadającej równowartości wniesionych składników majątkowych, stanowi zapłatę za te składniki. Zapłacona kwota 178.557,66 zł. wynika z błędu w wycenie w postaci braku podsumowania określonych środków trwałych i wyposażenia znajdujących się na terenie obiektu przy ul. M. i decyzją Zarządu Spółki z dnia 29 marca 2007r. została zwrócona wnoszącemu. Konsekwencją tego błędu było przyjęcie przez organ podatkowy I instancji, że udziałami nie zostały objęte powyższe środki trwałe i wyposażenie. Organ podatkowy I instancji nie zgodził się również z argumentacją, iż na dzień wnoszenia aportem przedsiębiorstwa E. J. L. niemożliwe było określenie rzeczywistej (rynkowej) wartości aktywów i pasywów przekazywanego przedsiębiorstwa i ich rzetelnej wyceny. Według niego, stwierdzenie to z całą pewnością nie dotyczy poszczególnych środków trwałych i wyposażenia, których wartość została wyceniona przez rzeczoznawcę i była znana w dniu 31 grudnia 2006r. Podkreślił, że przelana przez Spółkę kwota 178.557,66 zł. wynikająca z wyceny jest wyższa od wartości ewidencyjnej wniesionych składników majątkowych i stanowi zapłatę za te składniki. Zatem wniesione aportem powyższe środki trwałe i wyposażenie zostały odpłatnie zbyte Spółce za cenę 178.557,66 zł. W konsekwencji powyższego organ podatkowy I instancji uznał, że odpłatne zbycie środków trwałych i wyposażenia przy ul. Myśliborskiej, podlega opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT). Powołując się na treść art. 19 ust. 4 ustawy o VAT wskazano, że w przypadku firmy E. J. L. wydanie towaru nastąpiło w dniu 31 grudnia 2006r. a dla nabywcy tj. Spółki nie wystawiono faktury. Zatem, w myśl ww. przepisów obowiązek podatkowy w VAT z tytułu odpłatnego zbycia środków trwałych i wyposażenia powstał w 7 dniu od dnia wydania towaru tj. w dniu 7 stycznia 2007r. Odwołując się do treści art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT organ podatkowy I instancji zbadał, czy w stosunku do przekazanych środków trwałych oraz składników majątku na kwotę 178.557,66zł. dokonującemu ich dostawy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przeprowadzona analiza wykazała, że prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługiwało w stosunku do niepodlegających zwolnieniu VAT -71 składników majątkowych na łączną wartość brutto 171.787,94 zł. Następnie wyliczono podatek należny z tytułu odpłatnego zbycia środków trwałych, w stosunku do których dokonującemu ich dostawy przysługiwało przy nabyciu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (rachunkiem w stu). Wartość środków trwałych zbytych odpłatnie do Spółki w stosunku do których stronie przysługiwało przy ich nabyciu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyniosła łącznie 140.809,79 zł. netto, a podatek należny od tych środków wyniósł 30.978,15 zł. Ostatecznie organ podatkowy I instancji stwierdził, że skarżący w styczniu 2007r. zaniżył wartość dostawy towarów o kwotę 140.809,79zł. oraz podatek należny o kwotę 30.978,15 zł. Nieprawidłowości w VAT w zakresie zaniżenia podatku należnego o kwotę 30.978,15 zł spowodowało, że prowadzone ewidencje do celów VAT za miesiąc styczeń 2007r. nie były rzetelne. Odstąpiono od szacunku na podstawie art. 23 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: O.p.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
