Wyrok NSA z dnia 13 września 2012 r., sygn. I FSK 1729/11
Przepis art. 86 ust. 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., należy rozumieć w ten sposób, że użytkowanie przez usługobiorcę samochodów osobowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 tej ustawy, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, obejmuje "używanie rzeczy" oraz "pobieranie pożytków" rzeczy, co oznacza, że w hipotezie tego przepisu mieści się także użytkowanie tych samochodów przez usługobiorcę za pośrednictwem osób trzecich, poprzez czerpanie z tego tytułu pożytków cywilnych w postaci czynszów z podnajmu (poddzierżawy) tych samochodów.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek (sprawozdawca), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA (del.) Danuta Oleś, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 13 września 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. Sp. z o. o. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Po 391/11 w sprawie ze skargi S. Sp. z o. o. w P. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 28 stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. Sp. z o. o. w P. na rzecz Ministra Finansów kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Skarga kasacyjna S. sp. z o.o. w P. dotyczy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 lipca 2011 r., sygn. akt I SA/Po 391/11, którym Sąd ten, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie "P.p.s.a.", oddalił skargę spółki na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 28 stycznia 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan faktyczny sprawy podał, że wnioskiem z dnia 25 października 2010 r. spółka zwróciła się do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. Opisując zdarzenie przyszłe wskazała, że zamierza świadczyć usługi assistance na rzecz nowych klientów - firm leasingowych lub świadczącymi usługi wynajmu długoterminowego samochodów, które oferują swoim klientom pomoc drogową w przypadku awarii leasingowych lub wynajmowanych długoterminowo samochodów. Spółka występowałaby jako podwykonawca takich firm w zakresie usług pomocy drogowej świadczonych na rzecz klientów tych firm. W ramach świadczonych usług spółka będzie np. udostępniać krótkoterminowo klientom firmy leasingowej pojazd zastępczy na czas naprawy unieruchomionego pojazdu. Spółka podała, że nie posiada własnych samochodów zastępczych i będzie wynajmować je od podmiotów trzecich, a następnie obciążać kosztem takiego wynajmu firmę leasingową. Spółka wskazała, że co do zasady samochodami zastępczymi będą samochody osobowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, niespełniające kryteriów, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1-6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej w skrócie "ustawą o VAT". Ponadto samochody zastępcze wynajmowane od podmiotów trzecich w żadnym momencie nie będą bezpośrednio użytkowane przez spółkę ani przez jej pracowników.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
