Wyrok NSA z dnia 11 maja 2012 r., sygn. I FSK 1125/11
Art. 1 § 2 p.u.s.a. wyznacza jedynie ramy sądowej kontroli. Nie określa natomiast reguł postępowania sądowoadministracyjnego, albowiem te zawarte są w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zarzut naruszenia powołanego przepisu ustawy ustrojowej nie może zatem stanowić samodzielnej podstawy kasacyjnej, o jakiej mowa w art. 174 pkt 2 p.p.s.a.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia WSA del. Roman Wiatrowski, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1825/10 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 26 maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005 r., 2006 r. i 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. W.na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1200 (słownie: jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 1825/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 26 maja 2010 r. wydaną w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005 r., 2006 r. i 2007 r.
Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że skarżąca prowadziła działalność gospodarcza w zakresie prac budowlanych pod firmą M.. W toku śledztwa prowadzonego przez CBŚ Komendy Głównej Policji zabezpieczono 25 faktur zakupu usług wystawionych na rzecz skarżącej przez P.U. M. G. C.. G. C., wobec którego toczyło się śledztwo zeznał, że w latach 2002-2009 wystawił około 400 pustych faktur, w tym ponad 30 faktur dla firmy skarżącej, od której za wystawianie faktur pobierał prowizję. Z jego zeznań wynikało też, że po 2000 r. nie prowadził działalności gospodarczej (zakaz orzeczony przez sąd), nie był podatnikiem podatku od towarów i usług, nie składał deklaracji podatkowych i zeznań. Skarżąca nie potrafiła określić, jakie prace wykonała firma P.U. M. i czy z firmą tą zwierała umowy. W żadnym ze wskazanych przez nią protokołów odbioru robót nie wymieniono tej firmy lub G. C.. Nie ma na nich jego podpisu. Protokoły dotyczyły odbioru robót wykonanych przez jej firmę jako głównego wykonawcę.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
