Wyrok NSA z dnia 19 maja 2011 r., sygn. II OSK 426/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski Sędziowie Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędzia del. WSA Zbigniew Ślusarczyk Protokolant Daniel Zdzieszyński po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W. Sz. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2009 r. sygn. akt VII SA/Wa 1351/09 w sprawie ze skargi W. Sz. na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania ograniczonego prawa wykonania zawodu lekarza, wpisania na listę członków oraz wpisu do rejestru izby lekarskiej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 16 listopada 2009 r., (sygn. akt VII SA/Wa 1351/09) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. Sz. na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia [...] maja 2009r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza, wpisania na listę członków oraz wpisu do rejestru izby lekarskiej.
W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd podał, iż uchwałą nr [...] z dnia [...] maja 2009r. Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej utrzymało w mocy uchwałę nr [...] Okręgowej Rady Lekarskiej Beskidzkiej Izby Lekarskiej odmawiającą przyznania W. Sz. ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza, wpisania na listę członków oraz do rejestru Beskidzkiej Izby Lekarskiej. W uzasadnieniu uchwały wskazano, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 857) okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu osobie, która oprócz spełniania wymagań określonych w ustawie wykazuje nienaganną postawę etyczną. Za wystarczające w celu spełnienia wymagania nienagannej postawy etycznej uważa się złożenie oświadczenia (art. 6 ust. 2 pkt 2 ) o treści: "Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia oświadczam, że nie byłem karany za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe oraz że nie toczy się przeciwko mnie postępowanie karne w sprawie o umyślnie popełnione przestępstwo lub przestępstwo skarbowe oraz że nie zachodzą okoliczności, które zgodnie z Kodeksem Etyki Lekarskiej oraz innymi przepisami prawa, w rozumieniu wymogu określonego w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, mogłyby mieć wpływ na wykonywanie zawodu lekarza lub lekarza dentysty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej". Zdaniem organu I instancji W. Sz. nie złożył oświadczenia dotyczącego postawy etycznej w brzmieniu wymaganym ustawą. W oświadczeniu z dnia 20 listopada 2008r. w miejsce oświadczenia, że przeciwko lekarzowi nie toczy się postępowanie karne w sprawie o umyślnie popełnione przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, W. Sz. oświadczył, że toczy się przeciwko niemu przed Sądem Rejonowym VI Wydział Grodzki w Ż. postępowanie karne w sprawie o sygn. akt: [...], w którym oskarżyciel publiczny wraz z Beskidzką Izbą Lekarską zarzuca mu popełnienie czynów, które zdaniem W. Sz. nie wypełniają znamion przestępstwa. Nadto pod odpowiedzialnością karną oświadczył, że nie był karany za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe oraz że nie toczy się przeciwko niemu postępowanie karne w sprawie o umyślnie popełnione przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, oraz że nie zachodzą okoliczności, które zgodnie z Kodeksem Etyki Lekarskiej oraz innymi przepisami prawa, w rozumieniu wymogu określonego w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, mogłyby mieć wpływ na wykonywanie zawodu lekarza lub lekarza dentysty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Organ I instancji nie zgodził się z wnioskodawcą, iż w sprawie nie zachodzą okoliczności, które zgodnie z Kodeksem Etyki Lekarskiej w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty mogłyby mieć wpływ na wykonywanie zawodu lekarza lub lekarza dentysty. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika bowiem, iż W. Sz. zaangażowany jest w działalność uzdrowicielską oraz udzielanie świadczeń z zakresu tzw. Medycyny Niekonwencjonalnej, a także toczy się postępowanie karne, w którym W. Sz. oskarżony jest o to że: w okresie od roku 2004 r. do dnia 8 października 2006 r. w Ż. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nie posiadając uprawnień wymaganych przepisami udzielał świadczeń zdrowotnych, polegających na rozpoznawaniu chorób, leczeniu to jest o czyn określony w art. 58 pkt 2 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty; w okresie od 2004 r. do dnia 8 października 2006 r. w Ż. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadzał do obrotu produkty lecznicze w postaci mieszanek ziół nie posiadając pozwoleń na dopuszczenie ich do obrotu, tj. o czyn z art. 124 ustawy Prawo farmaceutyczne. W. Sz. nie wykazuje zatem nienagannej postawy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
