Wyrok NSA z dnia 23 lutego 2011 r., sygn. II GSK 277/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia NSA Czesława Socha Sędzia del. WSA Jacek Kuza (spr.) Protokolant Piotr Suchoń po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. z dnia 9 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Bk 442/09 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. wyrokiem z dnia 4 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Bk 442/09, oddalił skargę R. K. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia [...] sierpnia 2009 r., w przedmiocie odmowy przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2008. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd I instancji stwierdził, że wnioskiem z dnia 30 kwietnia 2008 r. R. K. złożył w Biurze Powiatowym Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w S. wniosek o przyznanie płatności do gruntów rolnych na 2008 r. Decyzją z dnia [...] maja 2009 r. organ ten odmówił przyznania wnioskowanej jednolitej płatności obszarowej i nałożył sankcję w wysokości 4.516,22 zł z uwagi na stwierdzenie, że wnioskodawca nie był posiadaczem wszystkich zgłoszonych do płatności powierzchni gruntów. Po rozpatrzeniu odwołania R. K., Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Organ II instancji stwierdził, że skarżący nie spełnił podstawowego warunku przyznania wnioskowanej płatności określonego w art. 7 ust. 1 ustawy o płatnościach w ramach systemu wsparcia bezpośredniego, dalej ustawa o płatnościach (Dz. U. Nr 35/07 poz. 217 ze zm.), ponieważ nie posiadał zadeklarowanych przez niego działek rolnych i nie prowadził na nich działalności rolniczej. Ustalenie takie organ oparł na zeznaniach świadków D. T., M. G., Z. Ć., którzy na rozprawie administracyjnej w dniu 29 stycznia 2009 r. stwierdzili, że objęte wnioskiem działki ewidencyjne nr 83/3 i 83/4 oraz zachodnią cześć działki 85/5 i 85/10, od maja 2005 r. do dnia dzisiejszego użytkuje (kosi trawę i wypasa bydło) na własne potrzeby D. T., na podstawie ustnej umowy dzierżawy. Natomiast działki ewidencyjne nr 14/1 i 16 oraz wschodnią część działki nr 85/10 od 2000 r. do dnia dzisiejszego samodzielnie użytkuje Z. Ć. poprzez wypas bydła na podstawie ustnej umowy dzierżawy. Organ zaznaczył również, że w trakcie rozpraw administracyjnych, na których przesłuchano w/w świadków R. K. nie kwestionował zeznań świadków oraz przyznał, że w latach 2004 - 2006, a także - co jest istotne w sprawie - w następnych latach, nie użytkował rolniczo działek deklarowanych we wnioskach obszarowych i rolno-środowiskowych a jedynie pielęgnował las na przedmiotowych działkach ewidencyjnych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
