Wyrok NSA z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. I FSK 148/11
Spółka najmując samochody, które następnie udostępnia osobom trzecim w ramach świadczonej przez siebie usługi kompleksowej pomocy drogowej staje się ich użytkownikiem, a zatem nie może odliczyć pełnego VAT.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 25 sierpnia 2010 r. sygn. akt I SA/Po 420/10 w sprawie ze skargi S. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 19 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
Wyrokiem z dnia 25 sierpnia 2010 r., sygn. akt I SA/Po, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę "S." Sp. z o.o. w P. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 19 lutego 2010 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Stan sprawy przedstawiony przez Sąd I instancji:
W dniu 30 listopada 2009 r. Spółka z o.o. "S." wystąpiła, na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) z wnioskiem o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Wnioskodawczyni podała we wniosku, że jest czynnym podatnikiem VAT z siedzibą w Polsce, a podstawowym przedmiotem jej działalności jest świadczenie usług pomocy drogowej, które realizowane są m.in. na rzecz producentów samochodów, udzielających nabywcom swoich produktów gwarancji (obejmującej m.in. programy pomocy drogowej). W ramach tych usług Spółka może być zobowiązana także do krótkoterminowego udostępnienia osobie objętej programem pomocy drogowej (dalej: klient) pojazdu zastępczego (w zdecydowanej większości przypadków są to samochody osobowe bądź inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, które nie spełniają warunków przewidzianych w art. 86 ust. 4 pkt 1-6 ustawy o VAT). Zainteresowana nie dysponuje własną flotą pojazdów zastępczych, zatem w tym zakresie musi współpracować z wypożyczalniami samochodów zlokalizowanymi na terytorium całego kraju. Jak wskazują zapisy ramowych umów, zawieranych pomiędzy Spółką a sieciami wypożyczalni, przedmiot umowy stanowi usługa wynajmu samochodów bez kierowców na rzecz jej klientów. Wprawdzie nie w każdym przypadku zawierana jest stosowna umowa pisemna pomiędzy wnioskodawczynią a wypożyczalniami samochodów, niemniej w każdym przypadku samochód wykorzystywany jest przez klientów - nie przez Spółkę. W przypadku gdy klient zgłosi zainteresowanej wniosek o dostarczenie samochodu zastępczego, przy pomocy współpracujących z nią wypożyczalni, organizuje ona dla niego pojazd zastępczy (w zależności od warunków programu pomocy drogowej, którym objęty jest klient, samochód zastępczy pozostaje w jego dyspozycji od kilku do kilkunastu dni). Samochody zastępcze nie są w żadnym momencie użytkowane przez Spółkę, wypożyczalnie udostępniają je bezpośrednio klientowi. Niektóre wypożyczalnie zawierają dodatkowe umowy z klientami, które nie wprowadzają jakichkolwiek płatności na linii klient - wypożyczalnia samochodów, ale regulują zasady użytkowania pojazdu zastępczego przez klienta.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
