Wyrok NSA z dnia 23 marca 2011 r., sygn. I FSK 219/10
Nie można w sposób skuteczny stawiać zarzutu nietrafnego zastosowania normy prawa materialnego, gdy z uzasadnienia skargi wynika, że wadliwie ustalone zostały okoliczności stanu faktycznego, bez wskazania przy tym, jakie normy postępowania zostały naruszone przez Sąd w procesie kontroli legalności decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Barbara Wasilewska (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maciej Jaśniewicz, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 20 października 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 533/09 w sprawie ze skargi R. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 3 czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. A. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 1800 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 20 października 2009 r., sygn. I SA/Bd 533/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej "p.p.s.a." oddalił skargę R. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z 3 czerwca 2009 r. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w I. z 30 listopada 2007 r., w której podatkowy organ pierwszej instancji określił skarżącemu kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za luty 2004 r.
W uzasadnieniu do tego wyroku Sąd w pierwszej kolejności przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania przed organami podatkowymi. W tych ramach Sąd wskazał, że skarżący zaewidencjonował w rejestrze zakupów faktury wystawione przez P. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą P.W. "P." dokumentujące nabycie przez skarżącego złomu. Naczelnik Urzędu Skarbowego w I., powołując się na art. 19 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm.) - zwanej dalej "u.p.t.u." oraz § 48 ust. 4 pkt 5 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 27, poz. 268 ze zm.) - zwanego dalej "rozporządzeniem o VAT", uznał, że zakwestionowane faktury dokumentują czynności, które w rzeczywistości nie miały miejsca. Podatkowy organ pierwszej instancji oparł się głównie na ostatecznej i prawomocnej decyzji podatkowej wydanej wobec wystawcy spornych faktur - P. P.. Dyrektor Izby Skarbowej w decyzji z 24 czerwca 2008 r. podzielił stanowisko organu pierwszej instancji, podnosząc, że przeprowadzenie zawnioskowanych przez skarżącego dowodów z zeznań wymienionych świadków nie mogły podważyć wniosków płynących z dokumentu urzędowego, jakim była ostateczna decyzja podatkowa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
