Wyrok NSA z dnia 8 września 2010 r., sygn. II OSK 1345/09
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) sędzia del. WSA Małgorzata Masternak-Kubiak Protokolant Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 8 września 2010 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 2047/08 w sprawie ze skargi A.P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 22 kwietnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A.P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] 2008 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Decyzją z [...] 2008 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po rozpatrzeniu wniosku A.P. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z [...] 2004 r. o odmowie stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Gnieźnie z [...] 1950 r. nr A.5/29/50 o pozbawieniu W. i C. K. oraz ich córki I. obywatelstwa Państwa Polskiego, wysiedleniu tych osób z obszaru Państwa Polskiego oraz przepadku posiadanego przez nich majątku na rzecz Skarbu Państwa. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji nie stwierdził uchybień polegających na rażącym naruszeniu przepisów prawa obowiązujących w dniu wydania orzeczenia Prezydium Miejskiej Rady Narodowej. Organ wyjaśnił, że podstawę prawną orzeczenia objętego wnioskiem A.P. stanowił art. 1 i 7 dekretu z dnia 13 września 1946 r. o wyłączeniu ze społeczeństwa polskiego osób narodowości niemieckiej (Dz. U. Nr 55, poz. 310 ze zm.). Zgodnie z art. 7 dekretu, o wszczęcie postępowania wystąpił Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego, który podał, że na podstawie dochodzenia ustalono, iż W. i C. K. są narodowości i pochodzenia niemieckiego, w dokumentach wykazywali swą odrębność narodową niemiecką i zachowali kulturę niemiecką, a ponadto byli wrogo nastawieni do Państwa. Organ stwierdził, że brak było podstaw do stwierdzenia nieważności kontrolowanego orzeczenia również w części dotyczącej pozbawienia obywatelstwa polskiego małoletniej I. K., albowiem dopuszczalne było rozstrzygnięcie jedną decyzją sytuacji kilku osób, jeżeli zachodziła tożsamości przedmiotu sprawy i właściwy był ten sam organ. Rozstrzygnięcie takie w żaden sposób nie stało w sprzeczności z przepisami rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnym (Dz. U. Nr 36, poz. 341 ze zm.), dalej: r.p.a. Wbrew zarzutom strony wnoszącej o stwierdzenie nieważności decyzji, W. i C. K. oraz ich córka I. w trakcie postępowania administracyjnego, jako nieobecni, byli prawidłowo reprezentowani przez kuratora wyznaczonego przez sąd na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 kwietnia 1947 r. o postępowaniu w sprawach o wyłączenie ze społeczeństwa polskiego osób narodowości niemieckiej (Dz. U. Nr 34, poz. 163).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
