Wyrok NSA z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. II OSK 1936/09
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. NSA Janina Kosowska (spr.) Protokolant Daniel Zdzieszyński po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 sierpnia 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 911/09 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz R. K. kwotę 380 (słownie: trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 6 sierpnia 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 911/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2009 r., Nr [...], w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską.
Opisując stan faktyczny sprawy wskazał, iż zaskarżoną decyzją, wydaną na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r., Nr 52, poz. 525 ze zm.), zwanej dalej w skrócie ustawą o broni, organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Komendanta Stołecznego Policji z dnia [...] lutego 2009 r., Nr [...], którą cofnięto skarżącemu pozwolenie na broń palną myśliwską. Cofnięcie pozwolenia nastąpiło w związku ze skazaniem skarżącego za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Organ podniósł, iż zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o broni, właściwy organ Policji cofa pozwolenie na broń, jeżeli osoba, której takie pozwolenie wydano należy do osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2-6. Stosownie natomiast do art. 15 ust. 1 pkt 6 tej ustawy pozwolenia nie wydaje się osobom, co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, w szczególności skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu albo wobec których toczy się postępowanie karne o popełnienie takich przestępstw. Stwierdził, że w przytoczonym przepisie ustawodawca jedynie przykładowo wymienił okoliczności uzasadniające przedmiotową obawę, dlatego też oskarżenie lub popełnienie innych, niż wymienione w tym przepisie przestępstw, pozwala zaliczyć posiadacza pozwolenia na broń do osób, wobec których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w sposób sprzeczny z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego. Zdaniem organu, świadczy o tym użycie w art. 15 ust. 1 pkt 6 wskazanej ustawy sformułowania "w szczególności", które stanowi jedynie wytyczną interpretacyjną co do faktów, które uzasadniają obawę użycia broni. Organ odwoławczy podkreślił jednocześnie, że wykładnia tego przepisu musi uwzględniać fakt, że od osób starających się o pozwolenie na posiadanie broni lub posiadających takie pozwolenie należy wymagać bezwzględnego przestrzegania przepisów prawa. W stosunku do takich osób obowiązuje miernik najwyższej staranności i każde naruszenie przez nie przepisów prawa, a zwłaszcza prawa karnego, musi podlegać ocenie z punktu widzenia uzasadnionej obawy użycia broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
