Wyrok NSA z dnia 26 listopada 2010 r., sygn. I OSK 1544/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Banasiewicz Sędziowie sędzia NSA Leszek Leszczyński sędzia del. WSA Iwona Kosińska (spr.) Protokolant asystent sędziego Dominika Człapińska po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Krakowa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 maja 2010 r. sygn. akt II SA/Kr 677/10 w sprawie ze skargi A. C. na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 stycznia 2008r., sygn.akt II SA/Kr 790/07 przez Prezydenta Miasta Krakowa w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 23 października 2009 r. sygn. akt II SA/Lu 447/09 oddalił skargę skargi I. i W. małżonków B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego dotyczącego zmiany decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości.
W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:
Prezydent Miasta Lublina decyzją z dnia [...] marca 2009 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku I. i W. B., na podstawie art. 104 i art. 155 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego odmówił zmiany decyzji Prezydenta Miasta Lublina z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] o zatwierdzeniu podziału nieruchomości położonej w Lublinie przy ul. [...], oznaczonej jako działka nr [...], wydanej na wniosek E. W. Podział został zatwierdzony na podstawie pozytywnej opinii wyrażonej przez Prezydenta Miasta Lublina postanowieniem z dnia [...] grudnia 2007 r. i miał na celu wydzielenie z działki nr [...] działek o numerach [...],[...] oraz [...] przeznaczonych pod realizację zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Od decyzji z dnia [...] stycznia 2008 r. nie zostało złożone odwołanie, w związku z czym decyzja ta otrzymała przymiot ostateczności w dniu [...] stycznia 2008 r. Obecnie działka nr [...] pozostaje własnością E. W., natomiast działki numer [...] i [...] stały się własnością I. i W. małżonków B. (akt notarialny z dnia [...] lutego 2008 r.). I. i W. B. na podstawie art. 155 kpa wystąpili z wnioskiem o zmianę decyzji ostatecznej z dnia [...] stycznia 2009 r. Po rozpatrzeniu złożonego wniosku organ pierwszej instancji uznał, że w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze art. 155 kpa, zgodę na zmianę decyzji ostatecznej powinny udzielić wszystkie strony wprost i wyraźnie, przez stosowne oświadczenie złożone właściwemu organowi. Wniosek w tym przedmiocie od E. W. do organu nie wpłynął, w związku z tym organ pierwszej instancji odmówił zmiany ostatecznej decyzji z dnia [...] stycznia 2008 r. Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem I. i W. B. złożyli odwołanie. W jego uzasadnieniu zarzucili zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów prawa procesowego, czyli art. 155 w związku z art. 7 i art. 77 kpa poprzez niezwrócenie się przez organ z urzędu do E. W. o wyrażenie zgody na zmianę ostatecznej decyzji. Organ pierwszej instancji, zdaniem skarżących, nie wykazał żadnej inicjatywy mającej na celu pozytywne załatwienie sprawy i nie przeprowadził żadnego postępowania dowodowego w sprawie. Po rozpatrzeniu złożonego odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie decyzją z dnia [...] maja 2009 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 kpa w związku z art. 155 kpa oraz art. 28 kpa uchyliło zaskarżoną decyzję i umorzyło postępowanie przed organem pierwszej instancji. Zdaniem organu odwoławczego decyzja organu pierwszej instancji jest decyzją nieprawidłową. Organ ten bowiem z uwagi na brak legitymacji skarżących do złożenia wniosku o zmianę decyzji z dnia [...] stycznia 2008 r. w trybie art. 155 kpa powinien umorzyć przedmiotowe postępowanie, nie zaś odmówić zmiany decyzji ostatecznej. Organ drugiej instancji w uzasadnieniu decyzji wskazał, że określony w art. 155 kpa wymóg uzyskania zgody dotyczy zgody strony (stron) postępowania, której przysługiwał przymiot strony w postępowaniu (w rozumieniu art. 28 kpa), w którym została wydana decyzja podlegająca zmianie na podstawie art. 155 kpa. Stwierdził, że decyzja wydana w trybie art. 155 kpa nie może być skierowana do podmiotu, który nie był adresatem weryfikowanej decyzji. Mając na uwadze powyższe rozważania i stan faktyczny sprawy Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało, że w przedmiotowej sprawie jedyną stroną postępowania, w którym zapadła decyzja z dnia [...] stycznia 2008 r. zatwierdzająca podział nieruchomości nr [...] była E. W. i tylko za jej zgodą decyzja ta może być ewentualnie zmieniona w trybie art. 155 kpa. W żadnym razie za stronę postępowania podziałowego w omawianej sprawie nie można uznać I. i W. B., będących obecnie właścicielami powstałych w wyniku podziału nieruchomości oznaczonej nr [...] działek o numerach [...] i [...], związku z czym nie można uznać ich także za strony postępowania, o którym mowa w art. 155 kpa. Skarżący bowiem nie są legitymowani do żądania zmiany przedmiotowej decyzji w tym nadzwyczajnym trybie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
