Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2010 r., sygn. II OSK 1372/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Łuczaj Sędziowie sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) sędzia del. NSA Jerzy Krupiński Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2010r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Z. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 1830/09 w sprawie ze skargi Z. P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Z. P. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] września 2009 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa oraz art. 18 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Szczecinie z dnia [...] lipca 2009 r. cofającą Z. P. pozwolenie na broń palną myśliwską. W uzasadnieniu wskazał, że Sąd Rejonowy w Białogardzie - Sąd Grodzki w Świdwinie wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt VII K [...] uznał Z. P. winnym prowadzenia w dniu 6 lutego 2009 r. na drodze publicznej samochodu w stanie nietrzeźwości (0,90 mg/l i 0,85 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu), za co na podstawie art. 178a § 1 k.k. wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, warunkowo zawieszając jej wykonanie na 2-letni okres próby, karę grzywny, zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 roku oraz świadczenia pieniężne. Wyrok ten uprawomocnił się.
Organy Policji uznały, iż powyższe skazanie wyczerpuje dyspozycję art. 18 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji i uzasadnia cofnięcie pozwolenia na broń, argumentując, że od posiadaczy broni wymaga się nieskazitelnej opinii, która wiąże się przede wszystkim z poszanowaniem porządku prawnego. Strona dopuszczając się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji takiej gwarancji nie daje, a zatem istnieje w stosunku do niej obawa, o której stanowi art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji. Prawomocny wyrok Sądu, potwierdzający fakt popełnienia przestępstwa wiąże organy Policji w postępowaniu administracyjnym, co do ustalenia faktycznych i prawnych przesłanek rozstrzygnięcia sprawy. Z. P. przestępstwo przewidziane w art. 178a § 1 k.k. popełnił, a więc jako posiadacz pozwolenia na broń, utracił wiarygodność co do zgodnego z prawem posiadania i używania broni. Nie można bowiem wykluczyć, że będąc w stanie nietrzeźwości nie sięgnie po broń, stwarzając zagrożenie dla bezpieczeństwa lub porządku publicznego, w tym dla życia lub zdrowia własnego lub innych osób. Nie ma więc znaczenia, że przestępstwo, za które został prawomocnie skazany nie miało bezpośredniego związku z bronią, ponieważ dla zastosowania przepisu art. 18 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji ustawodawca takiego warunku nie ustalił. Organ podkreślił, że prawomocny wyrok Sądu skazujący Z. P. jest decydujący w sprawie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
