Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. I GSK 1161/09
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia NSA Zofia Borowicz (spr.) Sędzia del. WSA Krystyna Czajecka - Szpringer Protokolant Maciej Nawrocki po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. W. z dnia 3 września 2009 r. sygn. akt I SA/Go 210/09 w sprawie ze skargi T. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług po wznowieniu postępowania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od T. K. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w R. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. W. wyrokiem z dnia 3 września 2009 r., sygn. akt I SA/Go 210/09, oddalił skargę T. K., prowadzącego działalność gospodarczą jako F. H. "A." na decyzję Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] lutego 2009 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie weryfikacji zgłoszenia celnego co do pochodzenia towaru po wznowieniu postępowania.
Sąd pierwszej instancji oparł rozstrzygnięcie na ustaleniach faktycznych organu celnego, który stwierdził, że wnioskiem z dnia 14 września 2007 r. skarżący, powołując się na art. 240 § 1 pkt 1 i art. 246 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) wystąpił o wznowienie postępowania celnego i podatkowego w sprawie dotyczącej decyzji ostatecznej wydanej przez Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia [...] września 2005 r. nr [...]. Skarżący podniósł, że uzyskana przez organy celne weryfikacja świadectwa pochodzenia jest dokumentem uzyskanym bezprawnie i nie mogła stanowić dowodu w sprawie. Organy celne nie miały ustawowej delegacji do występowania do zagranicznych organów lub instytucji o weryfikację dowodów jakimi są świadectwa pochodzenia towarów, nie mogły zatem w postępowaniu celnym i podatkowym posługiwać się tymi dowodami, bowiem uzyskane bezprawnie dowody nie mogą stanowić dowodu w sprawie. Zdaniem skarżącego, aby móc stwierdzić, że świadectwo pochodzenia towaru jest fałszywe, jak uczyniły to organy celne, należało wskazać, na czym fałszerstwo polegało i kto dokonał tego fałszerstwa. Organ celny powinien w tym zakresie powołać biegłego w celu potwierdzenia lub obalenia tezy o sfałszowaniu świadectwa pochodzenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
