Wyrok NSA z dnia 3 grudnia 2010 r., sygn. I GSK 754/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Myślińska Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia del. WSA Maria Jagielska Protokolant Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "D. E. M. P." Spółki z o.o. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 17 czerwca 2010 r., sygn. akt V SA/Wa 1518/09 w sprawie ze skargi "D. E. M. P." Spółki z o.o. w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lipca 2009 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu należności celnych oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 czerwca 2010 r., sygn. akt V SA/Wa 1518/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę D. E. M. P. Spółki z o.o. w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lipca 2009 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu należności celnych, z następującym uzasadnieniem.
W dniu [...] maja 2004 r. Spółka D. zgłosiła, zgodnie z JDA SAD nr OGL [...], do procedury dopuszczenia do obrotu towar w postaci elementów z tworzywa, uszczelek gumowych, obwodów drukowanych i rezystorów. Zgłoszenie celne, w oparci o art. 71 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992 r. ze zm.), zostało przyjęte przez organ celny bez weryfikacji, co spowodowało, ze podstawę do zastosowania przepisów regulujących procedurę celną, którą objęte zostały towary stanowiły dane zawarte w zgłoszeniu .
Pismem z dnia 12 lutego 2009 r. pełnomocnik Skarżącej Spółki wystąpił do organu celnego z wnioskiem o zwrot, w trybie art. 239 WKC, należności celnych wynikających między innymi z powyższego zgłoszenia, w kwocie 95,90 zł wraz z odsetkami, które jego zdaniem zostały nienależnie pobrane. W uzasadnieniu powołano się na wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) z 11 grudnia 2007r. w sprawie C-161/06 (...), w którym stwierdzono, że artykuł 58 aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej sprzeciwia się temu, aby obowiązki zawarte w przepisach wspólnotowych, które nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w języku nowego państwa członkowskiego, jeżeli język ten jest językiem urzędowym Unii, mogły zostać nałożone na jednostki w tym państwie, nawet jeżeli mogły one zapoznać się z tymi przepisami przy użyciu innych środków. Wobec powyższego stwierdzono, że część aktów prawnych, dotyczących stosowania prawa celnego została opublikowana w języku polskim ze znacznym opóźnieniem sięgającym dnia 1 października 2004 r., tym samym istniały uzasadnione podstawy do twierdzenia, iż należności celne pobrane w okresie od 1 maja 2004 r. do 30 września 2004 r. (a więc przed opublikowaniem powyższych aktów prawnych w języku polskim w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej) były nienależne. Skarżąca, na wezwanie organu wskazała, iż swoje roszczenie opiera na art. 899 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r., ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 253 z 11.10.1993 r. ze zm.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
