Postanowienie NSA z dnia 5 listopada 2010 r., sygn. I GSK 384/09
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Rafał Batorowicz (spr.) Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia del. WSA Sylwester Miziołek Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 marca 2009 r. sygn. akt V SAB/Wa 23/08 w sprawie ze skargi "S.-P.P.K. - P." Spółki z o.o. w W. na bezczynność Dyrektora Izby Celnej w W. w przedmiocie wykonania wyroku w sprawie dotyczącej określenia kwoty długu celnego postanawia 1. uchylić zaskarżony wyrok, 2. odrzucić skargę, 3. zasądzić od "S.-P.P.K.-P." Spółki z o.o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w W. kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 5 marca 2009 r., sygn. akt V SAB/Wa 23/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę "S.P.P.K.-P." Sp. z o.o. z siedzibą w W. na bezczynność Dyrektora Izby Celnej w W. i wymierzył temu organowi grzywnę w wysokości 1000 zł oraz zasądził od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz skarżącej spółki kwotę 117 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Sąd wskazał, że pismem z dnia 15 października 2008 r. (wniesionym w dniu 20 października 2008 r. bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie i przesłanym następnie przez Sąd do Dyrektora Izby Celnej w W., gdzie wpłynęło w dniu 29 października 2008 r.) "S.-P.P.K.-P." Sp. z o.o. wniosła skargę na bezczynność Dyrektora Izby Celnej w W. w sprawach o nr: [...], [...], [...], [...], [...] i [...]. Skarżąca stwierdziła, że Dyrektor Izby Celnej był zobowiązany do ponownego rozpatrzenia odwołania strony z listopada 2005 r. od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego II w W., bowiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem wydanym m.in. w sprawie o sygn. akt V SA/Wa 1310/06 uchylił poprzednio wydaną w sprawie decyzję organu celnego II instancji. Skarżąca spółka wskazała, że Dyrektor Izby Celnej w W. pismem z dnia 31 stycznia 2008 r. poinformował stronę o niedotrzymaniu terminu rozpoznania odwołań, a następnie pismem z dnia 20 lutego 2008 r. poinformował stronę o zakończeniu postępowania celnego w rozpoznawanych sprawach i zgodnie z art. 200 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) wyznaczył stronie siedmiodniowy termin do zapoznania się z aktami sprawy. Jednakże w dniu 30 maja 2008 r. Dyrektor Izby Celnej wydał postanowienie o terminie zakończenia sprawy, wskazując w sentencji decyzji termin zakończenia na dzień 31 października 2008 r., a w uzasadnieniu na dzień 30 września 2008 r. Po otrzymaniu tego postanowienia skarżąca pismem z dnia 1 lipca 2008 r. wezwała Dyrektora Izby Celnej w W. do rozpoznania sprawy w terminie do dnia 30 lipca 2008 r. Pismo to organ orzekający otrzymał w dniu 8 lipca 2008 r. Wobec niezałatwienia sprawy strona złożyła skargę na bezczynność, wnosząc o wyznaczenie organowi przez Sąd ostatecznego terminu załatwienia spraw w czasie 14 dni od orzeczenia Sądu. Na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w dniu 5 marca 2009 r. pełnomocnik skarżącej wniósł o ukaranie Dyrektora Izby Celnej w W. grzywną, pozostawiając jej wysokość do uznania Sądu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
