Wyrok NSA z dnia 13 października 2010 r., sygn. I FSK 1152/10
Skoro obowiązek prawidłowego ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych spoczywa na podatniku, a organy podatkowe wykazały, że nabywcą nie był podmiot prowadzący działalność gospodarczą, to w konsekwencji należy uznać, że był nim podmiot, o którym mowa w art. 29 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50) obecnie art. 111 ustawy podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia NSA Artur Mudrecki (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Małgorzata Fita, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 13 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 sierpnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 836/08 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 29 stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty zwrotu podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1800 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji
Wyrokiem z dnia 21 sierpnia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 836/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. S. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 29 stycznia 2008 r.
2. Przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji tok postępowania
2.1. Zaskarżoną do Sądu decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia 28 sierpnia 2007 r., którą określono skarżącemu kwotę zwrotu różnicy podatku od towarów i usług za poszczególne kwartały od II kwartału 2002 r. do IV kwartału 2006 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia za I kwartał 2005 r.
Organ odwoławczy podniósł, że z przepisów, tj. art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) (dalej: ustawa o VAT z 1993 r.) oraz art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) (dalej: ustawa o VAT z 2004 r.) wynika, że każdy podatnik prowadzący działalność gospodarczą i wykonujący czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do ewidencjonowania prowadzonej sprzedaży tak, by możliwe było wyodrębnienie sprzedaży dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Obowiązek prawidłowego dokumentowania wszystkich zdarzeń gospodarczych, w tym też dokumentowania sprzedaży, ciąży na podatniku i wymaga od niego należytej staranności. Taki obowiązek ciążył zdaniem organu również na Skarżącym. Nie można przyjąć, że wskazywane przez niego okoliczności, takie jak dokonywanie sprzedaży pomidorów na hurtowym rynku rolnym, zakup towarów przez nabywców w hurtowych ilościach świadczą, że nabywcami były wyłącznie podmioty gospodarcze. Nie można również przyjąć, że okoliczności towarzyszące transakcjom na rynku rolnym, wskazujące, że nabywca jest podmiotem gospodarczym, zwalniają sprzedawcę od traktowania sprzedaży za dokonaną na rzecz podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej i nieewidencjonowania tej sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Organ odwoławczy wskazał, że Skarżący wykazał w 2001 r. obrót nieudokumentowany fakturami VAT w kwocie blisko 200.000 zł., czyli przekroczył wartość sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 29 ust.1 ustawy VAT z 1993r. o około 160.000 zł. W myśl § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2001 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 151 poz. 1711 ze zm.) (dalej: rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących) w okresie od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2002 r. obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, dotyczy podatników, którzy nie byli przed tym okresem zobowiązani do rozpoczęcia ewidencjonowania i jednocześnie u których wysokość obrotów osiągniętych z działalności określonej w art. 29 ust.1 ustawy o VAT, w ciągu 2001 r. przekroczyła kwotę 40.000 zł. Natomiast zgodnie z § 1 ust 2 cyt. rozporządzenia podatnicy obowiązani są do rozpoczęcia ewidencjonowania od dnia 1 marca 2002 r. Stąd Skarżący był od 2002 roku zobowiązany do ewidencji obrotu nieudokumentowanego fakturami VAT za pomocą kasy rejestrującej. W ocenie organu, z uwagi na to, że Skarżący naruszył obowiązek prawny związany z należytym sposobem ewidencjowania sprzedaży zasadne było pozbawienie Skarżącego prawa do odliczenia kwoty stanowiącej równowartość 30% podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w stosunku do tej części obrotu, która podlega ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
