Wyrok NSA z dnia 16 listopada 2010 r., sygn. II FSK 1226/09
Zgodnie z art. 183 § 1 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc pod rozwagę z urzędu jedynie nieważność postępowania. Analiza uzasadnienia zapadłego wyroku dowodzi, że sąd administracyjny pierwszej instancji nie dokonywał jakiejkolwiek oceny w granicach pierwszych czterech z wymienionych przepisów p.p.s.a., odnoszących się przecież do postępowania sądowoadministracyjnego, a nie postępowania administracyjnego (przed organami podatkowymi). Postawienie zarzutów naruszenia tych przepisów trzeba wobec tego zakwalifikować jako oczywiste nieporozumienie. Tezę, iż uchybiono przepisowi art. 141 § 4 p.p.s.a. wsparto jedynie enigmatycznym stwierdzeniem, że sąd dokonał "odmiennych ustaleń niż te, które wynikają z akt sprawy" (s. 5 skargi kasacyjnej). Nic nie wskazuje na to, aby istotnie doszło do popełnienia tak rozumianego błędu. Przeprowadzona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie ocena prawna znajduje pełne odzwierciedlenie w materiale dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy, samo zaś uzasadnienie zaskarżonego wyroku zawiera wszystkie wymagane przez ów przepis elementy, w tym "zwięzłe przestawienie stanu sprawy".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
