02.09.2010 Podatki

Postanowienie NSA z dnia 2 września 2010 r., sygn. II FZ 354/10

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Antoni Hanusz (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 2 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia I.S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 8 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Ol 19/10 w zakresie prawa pomocy w sprawie ze skargi I.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 30 października 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

II FZ 354/10

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 8 czerwca 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w sprawie o sygnaturze akt I SA/Ol 19/10, przyznał I.S. prawo pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w kwocie przekraczającej 300,00 złotych, a w pozostałym zakresie wniosek oddalił, w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 30 października 2009 roku w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych. Ze stanu sprawy przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że I.S. zwróciła się o zwolnienie od kosztów sądowych, w tym wpisu od skargi w wysokości 500 zł oraz o ustanowienie radcy prawnego. Ze złożonego przez skarżącą formularza wniosku o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynikało, iż od stycznia do lutego 2010 roku utrzymywała się ona z wynagrodzenia za pracę w wysokości 3200 zł brutto oraz z tantiemów z tytułu praw autorskich w wysokości 320 zł brutto. We wspólnym gospodarstwie domowym pozostaje z dwojgiem małoletnich dzieci. Skarżąca jest właścicielką mieszkania o powierzchni 50 m2 oraz samochodu marki Nissan rocznik 2002 o wartości rynkowej 22.000 zł. Nie posiada innego majątku: nieruchomości, ruchomości oraz zasobów pieniężnych. Wyjaśniła także, iż dzieci nie posiadają żadnego majątku. Argumentując wniosek skarżąca wskazała, że samotnie wychowuje dwójkę dzieci. Jej wynagrodzenie jest zajęte przez organ egzekucyjny w wyniku czego otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 1.200 zł. Całkowicie zajęte są również tantiemy z tytułu praw autorskich. Określiła miesięczne wydatki utrzymania rodziny w sposób następujący: opłata za przedszkole 100 zł, lekarstwa około 250 zł, koszty utrzymania mieszkania 360 zł, wydatki na wyżywienie 500 zł. Nie posiada żadnych innych źródeł dochodu. Dzieci pomimo wyroku nie otrzymują alimentów z powodu braku możliwości ustalenia miejsca pobytu ich ojca. Podała, iż w toku jest sprawa o niealimentację. Podniosła również, iż ojciec dzieci okradł ją w maju 2007r. i uciekł, prawomocny wyrok nakłada na niego zwrot mienia, jednakże do chwili obecnej skarżąca nie otrzymała żadnych pieniędzy. Pismem z dnia 15.02.2010r., skarżąca wezwana została do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez złożenie dodatkowych oświadczeń w zakresie: szczegółowych miesięcznych wydatków w tym rat kredytów i pożyczek, wyjaśnień czy korzysta z innych form pomocy, wyjaśnień w jaki sposób wydatkowała kwotę 305.000,00 zł ze sprzedaży domu w 2006r., przedłożenia dokumentów potwierdzających wysokość otrzymywanego wynagrodzenia, wyjaśnień w zakresie posiadania rachunków bankowych, przedłożenia wyciągów z rachunków bankowych za okres ostatnich sześciu miesięcy, oświadczenia w zakresie posiadania ewentualnych polis ubezpieczeniowych. Wnioskodawczyni wyjaśniła także, iż trzykrotnie otrzymała zasiłek celowy z Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej na łączną kwotę 240 zł. Nie otrzymuje stałego zasiłku z pomocy społecznej. Korzysta z pomocy rzeczowej rodziny i przyjaciół w zakresie posiłków i ubrania. Dzieckiem nieobjętym opieką przedszkolną zajmuje się babcia. Skarżąca wyjaśniła, że posiada jedynie bankowy rachunek rozliczeniowy, nie posiada lokat bankowych ani żadnych oszczędności. Wyjaśniła, iż jej dzieci posiadają polisy ubezpieczeniowe, które w całości dobrowolnie finansowane są przez ich babcię (206 zł). Skarżąca przedłożyła również zaświadczenie o wynagrodzeniu, z którego wynika, iż miesięcznie otrzymuje ona kwotę 1.499,17 zł (k. 48), po potrąceniu komorniczym w wysokości 808 zł. Przedłożyła też odpisy zawiadomień o zajęciu wynagrodzenia u pracodawcy na kwotę 49.106,64 zł (k.49-50). Sąd w uzasadnieniu postanowienia z dnia 8 czerwca 2010 roku argumentował, że skarżąca wykazała przesłanki do zastosowania w jej przypadku prawa pomocy w zakresie częściowym, o którym mowa w art. 246 § 1 pkt 2 u.p.p.s.a. Oceniając sytuację materialną skarżącej, Sąd uznał bowiem, iż zachodzą przesłanki uzasadniające zwolnienie skarżącej od wpisu sądowego ponad kwotę 300 zł. Wprawdzie skarżąca wykazała, że jej wynagrodzenie za pracę w części zajęte jest tytułami egzekucyjnym, jednak posiada ona mieszkanie, samochód, stabilną sytuację bytową oraz regularność uzyskiwanych dochodów. W ocenie Sądu skarżąca może ponieść, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny wpis sądowy w wysokości 300 zł. Sąd oddalił wniosek skarżącej w pozostałej części, to jest w zakresie przyznania jej radcy prawnego. Sąd argumentował, że z pism skarżącej wynika, że bardzo dobrze zna ona okoliczności faktyczne i prawne sprawy, potrafi bronić swoich interesów. W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżąca wniosła o jego zmianę poprzez udzielenie jej prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego. Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 i art. 243 § 1 u.p.p.s.a. Do naruszenia tego dojść miało w wyniku przyznania prawa pomocy w sposób niezgodny z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy, z naruszeniem art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 u.p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje. Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw ani zarzutów, a zatem należało je oddalić. Stosownie do art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, dalej u.p.p.s.a.), osobie fizycznej prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym, jeżeli wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku koniecznego utrzymania siebie i rodziny. Oddalając zażalenie oraz zawarte tam zarzuty pod adresem Sądu pierwszej instancji należy powiedzieć, że strona wnosząc o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu jest zobowiązania wskazać czy domaga się przyznania jej prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz przyznanie profesjonalnego pełnomocnika (art. 245 § 2 u.p.p.s.a.), czy też chce by przyznano jej prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 246 § 4 u.p.p.s.a.). Jednak sąd rozpoznający wniosek o przyznanie prawa pomocy nie jest związany przedstawionym w nim żądaniem ani zakresem tego żądania. Przepisy bowiem art. 183 § 1 u.p.p.s.a. stosownie do których Sąd kasacyjny jest związany zarzutami oraz wnioskami skargi kasacyjnej nie mają zastosowania do postępowania przed sądem pierwszej instancji z wniosku o przyznanie prawa pomocy. Z tej przyczyny, zarzuty naruszenia przez Sąd pierwszej instancji w objętym zażaleniem postanowieniu stosownie do których Sąd miał naruszyć art. 246 § 1 pkt 2 u.p.p.s.a. w związku z art. 246 § 3 tej ustawy, gdyż przyznał stronie prawo pomocy w zakresie częściowym podczas gdy we wniosku domagała się ona przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, nie mogły zostać uznane za uzasadnione.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne