Postanowienie NSA z dnia 7 lipca 2010 r., sygn. II FZ 249/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Antoni Hanusz (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia K. S.A. w K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 17 marca 2010 r. sygn. akt I SO/Op 1/10 w zakresie wniosku o wyłączenie sędziów w sprawie ze skargi K. S.A. w K. na decyzję Burmistrza Miasta L. z dnia r. nr -- w przedmiocie skargi na bezczynność organu w przedmiocie podatku od nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
II FZ 249/10
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 marca 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w sprawie o sygnaturze akt I SO/Op 1/10, działając na podstawie art. 22 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) dalej u.p.p.s.a., oddalił wniosek o wyłączenie wszystkich sędziów orzekających w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach, w sprawie skargi wniesionej przez K. S.A. w K. na bezczynność Burmistrza Miasta L. w przedmiocie podatku od nieruchomości. Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że pełnomocnik Burmistrza Miasta L. złożył wniosek o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach od orzekania w sprawie, wskazując na spór cywilnoprawny toczący się pomiędzy jego mocodawcą to jest Burmistrzem Miasta L. a Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach w sprawie o sygn. akt I CO 3353/08. Podnosząc ten argument pełnomocnik wskazał, że istnieje realna obawa, iż w sprawie zawisłej przed WSA w Gliwicach nie zostanie zachowany wystarczający obiektywizm przy badaniu skargi K. Węglowej S.A. w K. Po odebraniu oświadczeń od wszystkich sędziów WSA w Gliwicach przekazano akta do Naczelnego Sądu Administracyjnego celem wyznaczenia innego sądu administracyjnego do rozpoznania wniosku. Postanowieniem z dnia 5 stycznia 2010r. sygn. akt II FW 5/09 Naczelny Sąd Administracyjny wyznaczył do rozpoznania wniosku o wyłączenie wszystkich sędziów WSA w Gliwicach - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu. Zarządzeniem z dnia 8 lutego 2010r. WSA w Opolu wezwał pełnomocnika Burmistrza Miasta L. do uzupełnienia braków formalnych wniosku o wyłączenie sędziów poprzez wskazanie - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania - imiennie sędziów, których dotyczy wniosek, podanie przyczyn uzasadniających wyłączenie każdego sędziego oraz powołanie okoliczności lub dowodów uprawdopodabniających istnienie przyczyn wyłączenia w odniesieniu do każdego sędziego. W wyznaczonym terminie pełnomocnik wskazał imiennie wszystkich sędziów WSA w Gliwicach, których wniosek dotyczy oraz wyjaśnił, że przyczyną uzasadniającą wyłączenie każdego sędziego jest spór sądowy pomiędzy Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach a Burmistrzem Miasta L. w przedmiocie prawidłowości egzekucji kary grzywny orzeczonej postanowieniem tego sądu. Sędziowie orzekający w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach: Ryszard Mikosz, Anna Tyszkiewicz - Ziętek, Edyta Żarkiewicz, Małgorzata Wolf - Mendecka, Anna Wiciak, Ewa Madej, Teresa Randak, Marzanna Sałuda, Krzysztof Winiarski, Przemysław Dumana, Eugeniusz Christ, Elżbieta Kazanowska, Wojciech Organiściak, Ewa Krawczyk, Łucja Franiczek, Leszek Kiermaszek, Rafał Wolnik, Maria Taniewska - Banacka, Włodzimierz Kubik, Iwona Bogucka, Bonifacy Bronkowski, Anna Apollo, Katarzyna Golat, Barbara Brandys - Kmiecik, Krzysztof Wujek, Henryk Wach, Gabriela Jyż, Mirosław Kupiec, Barbara Orzepowska - Kyć, Ewa Karpińska, Małgorzata Jużków , Wiesław Morys, Adam Mikusiński, Beata Kalaga - Gajewska, Stanisław Nitecki, Tadeusz Michalik, Małgorzata Walentek, Teresa Kurcyusz - Furmanik, Szczepan Prax - złożyli w związku z wnioskiem Burmistrza Miasta L. oświadczenia dotyczące braku podstaw do wyłączenia ich od rozpoznawania tej sprawy na mocy art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wskazując jednocześnie, że nie zachodzą przyczyny wyłączenia z art. 19 tej ustawy. W ocenie Sądu pierwszej instancji jednak, podniesione przez stronę argumenty nie precyzowały okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności poszczególnych sędziów. Nie uprawdopodobniono faktu jakiejkolwiek stronniczości sędziów w stosunku do strony domagającej się wyłączenia wszystkich sędziów WSA w Gliwicach. Samo przeświadczenie o stronniczości sędziów ze względu na toczące się postępowanie w przedmiocie prawidłowości egzekucji kary grzywny orzeczonej postanowieniem tego sądu, nie stanowiło to w ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, przesłanki wyłączenia i nie uzasadnia realnej obawy co do bezstronności poszczególnych sędziów. Sąd argumentował też, że wniosek o wyłączenie sędziego musi określać osobę sędziego, którego wniosek dotyczy oraz wskazywać zindywidualizowane przyczyny wyłączenia. Jeżeli wniosek dotyczy większej liczby sędziów, wszyscy oni muszą być oznaczeni przez wskazania imion i nazwisk, a przyczyny wyłączenia powinny być odniesione do każdego z nich. Jednocześnie Sąd zauważył, że z oświadczeń złożonych przez sędziów nie wynika, by zachodziły okoliczności faktyczne, które mogłyby mieć wpływ na sposób prowadzenia przez nich postępowania lub by ich działania były stronnicze. Sąd uznał więc, że nie zachodziły przesłanki przewidziane w art. 18 § 1 u.p.p.s.a., wyłączające sędziów WSA w Gliwicach od rozpoznania sprawy, a nadto nie istnieją inne okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnione wątpliwości co do ich bezstronności (art. 19 u.p.p.s.a.). W zażaleniu na powyższe postanowienie Burmistrz Miasta L. zaskarżył to orzeczenie w całości, zarzucając mu naruszenie art. 19 u.p.p.s.a. Argumentował, że w sprawie niesłusznie przyjęto powołując się na ten przepis, że wniosek złożony na podstawie art. 19 u.p.p.s.a. powinien wskazywać konkretnego sędziego oraz przyczyny i okoliczności uzasadniające wyłączenie sędziego. Wskazując na ten zarzut autor zażalenia domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje. Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw ani zarzutów, a zatem należało je oddalić. Instytucja wyłączenia sędziego stanowi jedną z gwarancji bezstronności sądu. Pełni więc funkcję gwarancyjną dla realizacji zasady niezawisłości sędziowskiej. Niemniej jednak nie powinna być wykorzystywana w innym celu niż zapewnienie bezstronności orzekania. Przepis art. 19 u.p.p.s.a., zakłada, że po pierwsze przyczyną wyjaśnienia sędziego poza przyczynami wymienionymi w art. 18 ustawy, które jednak w rozpoznawanej sprawie nie wystąpiły, może być jakakolwiek okoliczność pod warunkiem, że wywołuje uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności konkretnego sędziego w sprawie. Użycie w opisanym powyżej przepisie określenia "uzasadniona wątpliwość" oznacza, że chodzi o wątpliwość co do bezstronności sędziego, uzasadnioną obiektywnymi powodami. Chodzi to o okoliczności, które pozostają w związku przyczynowym między ich wystąpienie, a powstaniem sądu (oceny), że prawdopodobne jest, że w tych okolicznościach sędzia może okazać się nieobiektywny. Nie wystarczy więc same subiektywne przeświadczenie strony postępowania, w rozpoznawanej sprawie Burmistrza Gminy L., że sędzia czy inny konkretni sędziowie okażą się bezstronni. Po drugie jednak, wbrew temu co twierdzi strona skarżąca, konieczną przyczyną wyłączenia konkretnego sędziego, także na podstawie art. 19 u.p.p.s.a., jest istnienie stosunku osobistego między konkretnym sędzią orzekającym w danej sprawie a jedną ze stron lub jej przedstawicielem, który mógłby wpływać na istnienie wątpliwości co do bezstronności sędziego w orzekaniu w tej konkretnej sprawie. Z tej przyczyny, nie jest zasadne twierdzenie autora zażalenia, że na podstawie art. 19 u.p.p.s.a. można skutecznie domagać się wyłączenia sędziego bez wskazania konkretnego sędziego, którego wyłączenia wniosek dotyczy. W zażaleniu pełnomocnik Burmistrza Miasta L. sam przyznaje, że w rozpoznawanej sprawie taki rodzaj stosunku osobistego któregokolwiek z sędziów, których wyłączenia domaga się strona postępowania, nie istnieje. Pełnomocnik organu sam wskazuje bowiem, że to nie poszczególni sędziowie są stroną innego spornego postępowania z Burmistrzem, lecz podmiot prawa jakim jest Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach. Przebieg tego postępowania prowadzonego z udziałem podmiotu prawa jakim jest Sąd, nie może poddawać w wątpliwość bezstronności konkretnych sędziów orzekających w tym sądzie w sprawach, w których stroną postępowania jest Burmistrz Miasta L. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zasadnie zatem w zaskarżonym postanowieniu orzekł, że brak jest podstaw do usprawiedliwionego uznania, że w rozpoznawanej sprawie zachodzą okoliczności wyłączenia poszczególnych sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach od orzekania w sprawie ze skargi K. S.A. w K. na bezczynność Burmistrza Miasta L. Wskazując na powyższe Naczelny Sąd Administracyjny działając na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 u.p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
